ლათინური დამწერლობა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 15:
[[ფაილი:Latin_alphabet_world_distribution.png|thumb|left|ლათინური დამწერლობის გავრცელებულობა მსოფლიოში]]
'''ლათინური დამწერლობა''' ('''რომაული ანბანი''', [[ლათინური ენა|ლათინურ ენაზე]] „abecedarium“ ['''აბეცედარიუმი''']) — თანამედროვე მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული [[ანბანი|ანბანური დამწერლობა]]. მას [[რომანული ენები|რომანული]], [[გერმანიკული ენები|გერმანიკული]], [[ფინურ-უგრული ენები|ფინურ-უგორული]], [[სლავური ენები|სლავური]], [[თურქული ენები|თურქული]] და სხვა [[ენა (
'''ლათინური დამწერლობა''' 26 ასო-ნიშნისაგან შედგება. ენათა ჟღერადობრივი ბუნების მიხედვით ეს ასო-ნიშნები სხვადასხვაგვარად წარმოითქმება. მათ ასევე სხვადასხვა სახელი გააჩნიათ. ზოგ [[ბგერა|ბგერათა]] გადმოსაცემად სხვადასხვა ვარიანტი არსებობს სხვადასხვა [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენაში]]. <br />
: მაგ. [[ბგერა]] "შ" არ არსებობს ლათინურ ენაში, რის გამოც შ-ბგერის მქონე სხვადასხვა ენაში ეს პრობლემა გადაწყვეტილია სხვადასხვაგვარად. "შ" [[ინგლისური ენა|ინგლისურში]] არის Sh,sh, [[ფრანგული ენა|ფრანგულში]] - Ch,ch, [[გერმანული ენა|გერმანულში]] - Sch,sch, [[სერბულ-ხორვატული ენა|სერბულ-ხორვატულში]] - Š,š, [[პოლონური ენა|პოლონურში]] - Sz,sz, ან Ś,ś, [[თურქული ენა|თურქულში]] - Ş,ş. <br />
ანბანის სახელწოდებაც სხვადასხვაა ზოგ ქვეყანაში. მაგ.; [[სლავეთი|სლავურ ქვეყნებში]] ლათინურ ანბანს "ლატინიცას", „ლატინკას“, ან უბრალოდ „აბე-დე-და“-ს უწოდებენ.
ხაზი 24:
ლათინური დამწერლობა მომდინარეობს [[ეტრუსკული დამწერლობა|ეტრუსკული ანბანიდან]], რომელიც ეტრუსკებმა [[ბერძნული დამწერლობა|ბერძნულის]] ბერძნულის მიხედვით შექმნეს. ლათინურ ანბანში თავდაპირველად 21 ასო იყო: <br />
:A B C D E F H I K L M N O P Q R S T V X Z
ნიშანი C გამოიყენებოდა [[გ]]-სა და [[კ]]-ს ჩასაწერად. ასო G მხოლოდ ქრ.შ.მდე 234 წელს დაამატეს. ძვ.წ I საუკუნეში დაამატეს ასო Y, y [ი ფსილონი, ანუ მოკლე ი] ბერძნულიდან შემოსული სიტყვებისთვის იქნა შემოტანილი და ზოგიერთ [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენაში]]
{{ენები}}
| |||