სათავე (ჰიდროლოგია): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''სათავე''' (''ჰიდროლოგია'') — ადგილი, სადაც წყლის ნაკადი ([[მდინარე]], [[ნაკადული]]) იბადება, ე.ი. ამა თუ იმ [[ოროგრაფია|ოროგრაფიულ]] ერთეულში ღებულობს დასაბამს. მდინარის სათავე შეიძლება იყოს [[წყარო (გეოგრაფია)|წყარო]], [[მყინვარი|მყინვარის ბოლო]], [[ტბა]], [[ჭაობი]]. ხმელეთის დადაბლებულ ადგილებში (მაგ., [[ვაკე (გეოგრაფია)|ვაკეებზე]]) მდინარის სათავე შეიძლება იყოს ტბა ან ჭაობი.

თვალსაჩინო განსხვავება არსებობს მთისა და ვაკის მდინარეების სათავეების სიმაღლეებს შორის. ასე მაგ., ვაკის მდინარეების სათავე [[ზღვის დონე]]ზე შედარებით დაბლა მდებარეობს, რაც არ არის ნიშანდობლივი მთის მდინარებისმდინარეების სათავეებისათვის.

ზოგიერთი მდინარის სათავეთსათავედ [[კარსტი|კარსტული]] [[წყარო (გეოგრაფია)|წყაროები]] გვევლინება. საქართველოში ცნობილია მაგ., მდინარე [[ბესლეთი (მდინარე)|ბესლეთი]], რომელიც მძლავრი კარსტული წყაროებიდან იბადება. კარსტულ ვოკლუზებში სათავეს იღებს მაგ., მდინარე [[რეჩხი (მდინარე)|რეჩხი]].