ბერლინის კონგრესი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:Berliner kongress.jpg|მინიატიურა|250პქ|[[:w:en:Anton Alexander von Werner|ანტონ ფონ ვერნერი]]. ''ბერლინის კონგრესი''.]]

'''ბერლინის კონგრესი''' ([[13 ივნისი]] — [[13 ივლისი]], [[1878]] წელი) — საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა [[ავსტრია-უნგრეთი]]ს და [[ინგლისი]]ს მოთხოვნითა და [[გერმანიის იმპერია|გერმანიის]] მხარდაჭერით [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის]] შემდგომ დადებული [[სან-სტეფანოს ზავი|სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების]] (1878) პირობების გადასასინჯად.

კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა [[ბულგარეთი]]ს შემადგენლობაში) დაუბრუნდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]]. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ჰქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. [[ბალკანეთი]]ს სამხრეთით მდებარე [[ბულგარელები]]თ დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა [[აღმოსავლეთი რუმელია]], რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს [[სერბია|სერბიის]], [[ჩერნოგორია|ჩერნოგორიის]] და [[რუმინეთი]]ს დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო [[სლავები]]თ დასახლებული [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა|ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის]] ოკუპირების „უფლება“. [[რუსეთის იმპერია|რუსეთს]] დაუმკვიდრეს [[ბათუმი]], [[ყარსი]] და [[არდაჰანი]], ასევე [[ბესარაბია|ბესარაბიის]] სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა [[საქართველო]]სა და [[სომხეთი]]ს მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა.

 

 

[[კატეგორია:სამშვიდობო ხელშეკრულებები]]