წყარო (გეოგრაფია): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 11:
[[საქართველოს ბელტი]]სა და [[კავკასიონი]]ს შეხების ზოლშია ჯავის მინერალური წყარო, სამკურნალო ტალახის — [[ახტალა|ახტალის]] საბადო [[გურჯაანი|გურჯაანში]]. საქართველოს მინერალური წყლების რესურსების მნიშვნელოვანი ნაწილი თავმოყრილია აჭარა-თრიალეთის ნაოჭა მთათა სისტემის ფარგლებში. ამ წყლებში შემცველი ძირითადი აირია [[ნახშირორჟანგი]]. რეგიონის მინერალური წყლებიდან აღსანიშნავია: [[ბორჯომი]], [[საირმე]], [[ნაბეღლავი (წყალი)|ნაბეღლავი]], [[ზვარე (წყალი)|ზვარე]]; [[თბილისი]]ს, [[ნუნისი]]ს და [[მახინჯაური]]ს სამკურნალო წყლები. ცხელი წყაროების გამოსავლები [[საქართველო]]ს დედაქალაქ [[თბილისი|თბილისშიცაა]].
ზოგჯერ მიწისქვეშა ცხელი და ცივი წყაროები ღრმა ფნებში ხსნის კიროვან [[ქანი (გეოლოგია)|ქანებს]] და ამოაქვს [[ხმელეთი|ზედაპირზე]], რომელიც მსუბუქი ფოროვანი ქანის სახით ილექება. მათ [[ტრავერტინი|ტრავერტინებს]] უწოდებენ. ტრავერტინის დაგროვებით ზოგან მღვიმურ მდინარეთა კალაპოტებში ბუნებრივი კაშხლებია გაჩენილი. გვხვებას [[კარსტი|კარსტულ]] [[მღვიმე]]ებშიც.
[[მრავალწლოვანი მზრალობა|მრავალწლოვანმზრალი ქანების]] გავრცელების არეებში იცის დაახლოებით 0°C ტემპერატურის მქონე წყაროები, ხოლო ვულკანურ არეებში ცხელი, ხშირად პულსაციური რეჟიმის მქონე წყაროები.
[[ar:ينبوع]]
| |||