[[ფაილი:Expression of the Emotions Figure 15.png|მინი|]]
'''ემოცია''' — ადამიანის[[ადამიანი]]ს ფსიქიკური მდგომარეობა, გარე სინამდვილესა და თავისი თავისადმი ინდივიდის[[ინდივიდი]]ს დამოკიდებულების განცდა (შიში[[Sიში]], [[რისხვა]], [[სიხარული]], [[სიყვარული]] და სხვ.). ემოციას უპირისპირებენ გრძნობას[[გრძნობა]]ს (ვიწრო მნიშვნელობით), რომლისგანაც იგი მეტი სუბიექტურობით განსხვავდება. ემოციას მჭიდრო კავშირი აქვს გამომსახველ მოძრაობებთან. შესწავლილია ადამიანის[[ადამიანი]]ს [[ტვინი||ტვინში]] ემოციის ლოკალიზაციის საკითხები, დამუშავებულია აგრეთვე მისი [[ფიზიოლოგია|ფიზიოლოგიური]] საფუძვლები.
ემოციის როლი ინდივიდის [[ქცევა|ქცევის]] სტრუქტურაში[[სტრუქტურა]]ში არ არის ერთმნიშვნელოვნად განსაზღვრული: ზოგი მკვლევარი ხაზს უსვამს მის მარეგულირებელ და ქცევის მამოძრავებელ ფუნქციას, ზოგი კი ქცევის დეზორგანიზაციის გამომწევ გავლენას.
ემოციის ბუნება მატერიალისტურად ახსნა [[ივანე პავლოვი|ივანე პავლოვმა]] უმაღლესი ნერვული სისტემის კანონებით. პავლოვის შეხედულოებით, ემოცია არის [[თავის ტვინისტვინი]]ს დიდ ნახევარსფეროებში მიმდინარე პროცესები დინამიკური სტერეოტიპის[[სტერეოტიპი]]ს არსებობისას, ემოციის ანატომიურ-ფიზიოლოგიური სუბსტრატია თავის ტვინის ნახევარსფეროები, აგრეთვე ქერქქვეშა წარმონაქმნები. ემოციის დროს პერიფერიული ცვლილებები დაკავშირებულია ვეგეტატიური ნერვული სისტემის ფუნქციური მდგომარეობის ცვლილებასთან.
თავის ტვინის ქერქისა და ქერქქვეშა წარმონაქმნების ურთიერთქმედების მოშლა იწვევს მძიმე დარღვევებს.
