აზერბაიჯანის ისტორია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 146:
დე-სტალინიზაციის პოლისებმა და გაუმჯობესებებმა 1950ანი წლების შემდეგ, აზერბაიჯანის უმეტეს ნაწილში უკეთესი განათლება და საცხოვრებელი პირობები მოიტანა. ეს პროცესი დაემთხვა სწრაფი ურბანიზაციისა და ინდუსტრიალიზაციის პერიოდს. ამ ცვლილებების პერიოდში ამოქმედდა [[რუსიფიკაცია|სბლიჟენიეს]] (დაახლოება) ინსტიტუტები, რომელთა მიზანი სსრკ-ს ხალხების მონოლითურ საბჭოთა ნაციად ქცევა იყო.
 
1960ან წლებში საბჭოთა სისტემის სტრუქტურული კრიზისის ნიშნები გამოჩნდა. აზერბაიჯანის ნავთობის ინდუსტრიამ დაკარგა თავისი მნიშველობა საბჭოთა ეკონომიკაში, ნაწილობრივ ეს განპირობებული იყო იმით, რომ ნავთობის წარმოებამ საბჭოეთის სხვა რეგიონებში გადაინაცვლა და ნაწილობრივ იმით, რომ გამოიფიტა ყველა ცნობილი ნავთობით მდიდარი ტერიროტიატერიტორია. შედეგად, აზერბაიჯანს ყველაზე დაბალი ზრდა ჰქონდა პროდუქტიულობასა და ეკონომიკურ სარგებელში სხვა საბჭოთა რესპუბლიკებს შორის, თუ ტაჯიკეთს არ ჩავთვლით. ეთნიკური შეხლაშემოხლა, ძირითადად სომხებსა და აზერბაიჯანელებს შორის, იზრდებოდა, მაგრამ ძალადობა ჩაახშეს.
 
{{ითარგმნება}}