ინგლისის რევოლუცია: განსხვავება გადახედვებს შორის

ინგლისის რევოლუცია [[1640]] წლის [[3 ნოემბერი|3 ნოემბერს]] ”ხანგრძლივი პარლამენტის” მოწვევით დაიწყო. [[1642]] წლის იანვარში [[ლონდონი]]დან ჩრდილოეთში მეფის წასვლით რევოლუციის მშვიდობიანი პერიოდი დასრულდა. გარდაუალი გახდა [[სამოქალაქო ომი]]. ინგლისის მოსახლეობა ორ ურთიერთდაპირისპირებულ ნაწილად გაითიშა. მეფის ბანაკის ძირითადი ძალა ძველი თავადაზნაურობა იყო. პარლამენტის ბანაკს ბურჟუაზია და ახალი თავადაზნაურობა, გლეხობა და ქალაქის ღარიბი მოსახლეობა შეადგენდა. გამოიკვეთა რეალური დაპირისპირებაც. [[ანგლიკანური ეკლესია|ანგლიკანური]] სამღვდელოება და ირლანდიელი კათოლიკეები [[მეფე]]ს ემხრობოდნენ, [[პურიტანები]] კი პარლამენტს . ამიტომ ინგლისის რევოლუციას ხშირად ”პურიტანულ რევოლუციასაც ” უწოდებენ. პოლიტიკური და რელიგიური დაპირისპირება ტერიტორიულ დაყოფაშიც აისახა. ინგლისის ჩრდილოეთისა და დასავლეთის ნაკლებად დასახლებული , ჩამორჩენილი ნაწილი მეფის დასაყრდენად იქცა, მჭიდროდ დასახლებული, განვითარებული სამხრეთ აღმოსავლეთი [[ინგლისი]], ლონდონი და ყველა მნიშვნელოვანი ქალაქი კი პურიტანებს ემხრობოდა. ინგლისის მოსახლეობის უმრავლესობა პარლამენტის მხარეს იდგა .

 

[[ფაილი:Cooper, Oliver Cromwell.jpg|thumb|150px|left|ოლივერ კრომველი]]

ინგლისის რევოლუციის პერიოდის განსაზღვრა, ისტორიკოსთა შორის აზრთა სხვადასხვაობას იწვევს. საკამათოა არა მარტო რევოლუციის დაწყების თარიღი, არამედ მისი დასრულების დროც. ზოგიერთი მკვლევარი ინგლისის რევოლუციას იწყებს [[1603]] წელს, როდესაც გარდაიცვალა ინგლისის დედოფალი [[ელისაბედ I (ინგლისი)|ელისაბედ II]] და ტახტზე ავიდა [[მარიამ სტიუარტი|მარიამ სტიუარტის]] ვაჟი [[ჯეიმზ I (ინგლისი)|ჯეიმზ I]]. ინგლისის ტახტზე ახალი დინასტიის ასვლას სერიოზული ცვლილებები მოჰყვა ინგლისის საშინაო და საგარეო პოლიტიკაში. ეს, უპირველეს ყოვლისა იმით გამოიხატა რომ [[სტიუარტების დინასტია|სტიუარტებმა]] უგულვებელყვეს ინგლისის ტრადიციები. ყოველივე ამან გამოიწვია ინგლისის რევოლუციის ზღვრამდე მისვლას. ამიტომ ისტორიკოსებმა სტიუარტების მმართველობის დასაწყისს "ინგლისის რევოლუციის პროლოგი" უწოდა.