|
'''ეთნოსი''' ([[ბერძნული ენა|ბერძ.]] etnosἔθνος - ზნე, ჩვეულება, ადათი), [[ჰომეროსი|ჰომეროსის]] მიხედვით, ადგილსამყოფელი, საცხოვრებელი, კერა, კარავი. ეთნოსით აღინიშნება აგრეთვე ჩვევა, მიდრეკილება, ადათი, წესრიგი და ხასიათი, როგორც რისამე თავისებურება, ნიშანი, თვისება. მოგვიანებით სიტყვა "ეთნოსს" ეძლევა ფსიქოლოგიური მნიშვნელობა. მაგ., [[ესქილე]], [[სოფოკლე]], [[ჰერაკლიტე]], [[პლატონი]] და [[არისტოტელე]] მას ხმარობდნენ ზმნის, სულიერი წყობის აღმნიშვნელად. აქედან გამომდინარე, შემდგომში ჩამოყალიბდა ეთნოსის საკუთრივ ზნეობრივი მნიშვნელობა. იგი არის ხასიათის შეძენილი ნიშანი, რომელიც ეთიკური შეფასების ობიექტი ხდება.
* {{ქსე|4|59}}
|
