ნეოპლატონიზმი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
გაუმჯობესდა სტატიის გაფორმება, განახლდა მოძველებული მონაცემები |
მ 46.49.17.138-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა ბოლოს Luckas-bot-ის მიერ რედაქტირებული ვერ� |
||
ხაზი 18:
ნეოპლატონიზმს სული რომაელმა კათოლიკე თეორეტიკოსმა ფილოსოფოსმა [[ნიკოლას კუზელი|ნიკოლას კუზელმა]] და სხვა მისტიკოსებმა ჩაბერეს, რომლებსაც სურდათ გადაელახათ ცოდნის საზღვრები, რასაც იმ ხანად ადამიანის მიერ ღმერთის პირდაპირი ინტუიციური გააზრების თეორია ქმნიდა. ნეოპლატონიზმი ასეთ თეორიას არსობრივად უპირისპირდება, მიიჩნევს რა სულს შეუძლია ექსტაზის მდგომარეობაში გადალახოს ყველა საზღვარი. ნეოპლატონიზმის შემდგომი მკვდრედით აღდგომა იტალიური რენესანსის ჰუმანისტებს უკვაშირდება. ისინი გაბატონებულ [[არისტოტელიზმი|რაციონალისტურ არისტოტელიანურ ფილოსოფიას]] პლატონის იდეალისტური მეტაფიზიკით, შემდეგ კი ნეოპლატონიზმით დაუპირისპირდნენ. შემდგომი განვითარება იტალიერი სწავლულის [[მარსილიო ვიჩიანო|მარსილიო ვიჩიანოს]] ([[1433]]–[[1499]]) დამსახურებაა, კოსიმო დი მედიჩის პატრონაჟის ქვეშ, მან პლატონის, პორფირიუსის და იამბლიკუსის ნაშრომები თარგმნა და ანოტაცია გაუკეთა.
[[XVII საუკუნე|მე–17 საუკუნეში]], [[ინგლისი|ინგლისში]] [[კემბრიჯის უნივერსიტეტი|კემბრიჯელმა]] პლატონისტებმა განსაკუთრებული ინტერესი გამოიჩინეს ნეოპლატონიზმისადმი. ასევე დიდი იყო ინტერესის ტალღა [[XIX საუკუნე|მე–19]] და [[XX საუკუნე|მე–20]] საუკუნეშიც მწერლების და ინტელექტუალების მხრიდან, როგორებიც არიან ინგლისელი პოეტები [[უილიამ უორსვორდი]], [[ჯონ კიტსი]] და [[პერსი ბისი შელი]].
== რესურსები ინტერნეტში==
| |||