ტაიგა: განსხვავება გადახედვებს შორის

* ფართოფოთლოვან-წიწვოვანი.

 

მეჩხერი ტაიგის ზოლი გარდამავალია ტაიგისა და მის ჩრდილოეთით მომიჯნავე [[ტუნდრა]]ს შორის და წარმოადგენს ტყე-ტუნდრას.

ჩრდილოეთის ტაიგაში ხედგომა უფრო ხშირია, მაგრამ მაინც მეჩხერი და დაბალი ბონიტეტისა. აღმოსავლეთ ევროპაში ჭარბობს ევროპული ნაძვი, აღმოსავლეთისაკენ კი მატულობს ციმბირული ნაძვი, დასავლეთით ევროპული სოჭი, ნაწილობრივ ევროპული ლარიქსი; მცირე ფართობებზე, მწირსა და ქვიშიან ნიადაგზე, ჩვეულებრივი [[ფიჭვი]]ს მღიერიანი ტყეებია, დაჭაობებისას — [[სფაგნიმიანი]].

 

ხეთადგომა აქ შეკრულია, [[ბონიტეტი]] მაღალი და და თესლით განახლებაც უკეთესიც. ჩრდილოეთისაკენ ძლიერდება [[არყი]] და [[ვერხვი]], ხავსის საფარი, რაც ზღუდავს ქვეტყის განვითარებას.

 

აქ ჩვეულებრივია მწვანეხავსიანი სოჭნარ-ნაძვნარი, დაჭაობებისას სფაგნიმიანი, ისლიანი ან შვიტიანი ფიჭვან-ნაძვნარი და სხვ.

ხშირია ბრძამიანი ლარიქსიანები (ციმბირსა და შორეულ აღმოსავლეთში).

სამხრეთის ტაიგაში უფრო ზომიერი და ტენიანი [[კლიმატი]]ს გამო უკეთესი პირობებია [[ტყე|ტყისათვის]], ბევრად ნაკლებია ბუნებრივი დაჭაობება, უფრო განვითარებულია ბალახოვანი საფარი, ნაკლებია ხავსი და მღიერი. ხეთადგომა 2-3 იარუსიანია, ხშირია ქვეტყე ([[ცაცხვი]], [[ლეკა]], [[ცხრატყავა]], [[ცირცელი]], [[ასკილი]]); დამახასიათებელია მჟაველიანი, მწვანეხავსიან-მჟაველიან-შავმოცვიანი, გვიმრიანი და ქვეტყიანი

ნაძვნარი და სოჭნარ-ნაძვნარი.