არსებითი სახელი შეიძლება იყოს ''კონკრეტული'' ან ''აბსტრაქტული'', ''საზოგადო'' ან ''საკუთარი''. სხვა სახელებთან ერთად იგი უპირისპირდება ერთის მხრივ [[ზმნა|ზმნებს]], მეორეს მხრივ - [[უდეტრები|უდეტრებს]]. არსებითი სახელის მორფოლოგიური ნიშნები სხვადასხვა ენაში სხვადასხვაგვარია. [[სინთეზური ენები|სინთეზურ ენებში]] იგი ხასიათდება სიტყვათცვალებისა და სიტყვაწარმოების დიდი უნარით. წინადადებაში ასრულებს მრავალგვარ სინტაქსურ ფუნქციას, რომელთაგან ძირითადია ''ქვემდებარისა'' და ''დამატების'' გამოხატვა. [[ქართული ენა|ქართულ ენაში]] არსებითი სახელი იცვლება [[ბრუნვა|ბრუნვისა]] და [[რიცხვი (გრამატიკა)|რიცხვის]] მიხედვით. მრავალ ენაში მოეპოვება აგრეთვე [[სქესი (გრამატიკა)|სქესის]] ან გრამატიკული კლასის კატეგორია. ზოგიერთ ენაში (მაგ., [[ჩინური ენა|ჩინურში]]) არსებითი სახელი ფორმაუცვლელია.
არსებითი სახელი არის სრულმნიშვნელოვანი,ფორმაცვალებადი მეტყველების ნაწილი რომელიც აღნიშნავს საგანს.მისი კითხვებიან ვინ? და რა?
==ლიტერატურა==
* ''ფეიქრიშვილი ჟ.,'' ქართული ენის მორფოლოგია, ქუთ. 2010;
*''შანიძე ა.,'' ქართული ენის გრამატიკის საფუძვლები, ტ. 1, თბ., 1973;
