The Lamb Lies Down on Broadway: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 36:
შემდეგ ადგილი ჰქონდა ლირიკის შექმნასთან დაკავშირებულ პრობლემებს, მაგრამ გებრიელმა კვლავ დაარწმუნა კოლეგები - ამჯერად იმაში, რომ სჯობს, ყველა ტექსტი მას ანდონ. თავის ინტერვიუებში იგი იხსენებდა:
{{ციტატა|1974 წელი იყო, პანკამდე ხდებოდა ყველაფერი. დარწმუნებული ვიყავი, რომ სიუჟეტის გმირი უნდა ყოფილიყო თანამედროვე ფიგურა და არა - ფანტაზია. 70-იანების სუპერჯგუფების ხანაში შევდიოდით და არ მსურდა, რომ ამ ''ტიტანიკს'' ჩავყოლოდი ფსკერზე. ამ ალბომში მე ნაწილობრივ ჩემი პირადი ემოციური განცდები შევიტანე, ასე რომ არ მსურდა, რომ ვინმე სხვას მათი საკუთარი ვერსია შეექმნა. შედეგად, ალბომზე არის ნაწილები, რომლებიც თითქმის გაუგებარი ან აღსაქმელად რთულია, რომლებიც არც ისე წარმატებულია. გარკვეულწილად, ეს მეტად ტრადიციული კონცეფტუალური ალბომი იყო - რაღაც ''ოდისეის'' მსგავსი, მაგრამ ქუჩური ხასიათის მატარებელი, ტყავის ქურთუკით და სამუშაო კოსტუმით. რაელი ალბათ პანკი იქნებოდა, ყველაფერი 76 წლის შემდეგ რომ დატრიალებულიყო. Ramones ჯერ კიდევ არ იწყებდა, მაგრამ New York Dolls უკვე არსებობდა, მაგრამ ეს უფრო გლემ-როკი იყო.▼
}}
▲1974 წელი იყო, პანკამდე ხდებოდა ყველაფერი. დარწმუნებული ვიყავი, რომ სიუჟეტის გმირი უნდა ყოფილიყო თანამედროვე ფიგურა და არა - ფანტაზია. 70-იანების სუპერჯგუფების ხანაში შევდიოდით და არ მსურდა, რომ ამ ''ტიტანიკს'' ჩავყოლოდი ფსკერზე. ამ ალბომში მე ნაწილობრივ ჩემი პირადი ემოციური განცდები შევიტანე, ასე რომ არ მსურდა, რომ ვინმე სხვას მათი საკუთარი ვერსია შეექმნა. შედეგად, ალბომზე არის ნაწილები, რომლებიც თითქმის გაუგებარი ან აღსაქმელად რთულია, რომლებიც არც ისე წარმატებულია. გარკვეულწილად, ეს მეტად ტრადიციული კონცეფტუალური ალბომი იყო - რაღაც ''ოდისეის'' მსგავსი, მაგრამ ქუჩური ხასიათის მატარებელი, ტყავის ქურთუკით და სამუშაო კოსტუმით. რაელი ალბათ პანკი იქნებოდა, ყველაფერი 76 წლის შემდეგ რომ დატრიალებულიყო. Ramones ჯერ კიდევ არ იწყებდა, მაგრამ New York Dolls უკვე არსებობდა, მაგრამ ეს უფრო გლემ-როკი იყო.
გებრიელმა დაიწყო ტექსტების წერა და მუსიკალური ექსპერიმენტების ძიება. რეპეტიციები გადიოდა სტუდიაში Headley Grange, სადაც უფრო ადრე მუშაობდა [[ლედ ზეპელინი]]. თავდაპირველად ყველაფერი კარგად მიმდინარეობდა. ახალი მასალა იყო უფრო მსუბუქი, ვიდრე წინა ალბომების ვრცელი ეპიკური ნაშრომები, მაგრამ პიტერი მეტად უცნაური, გამუდმებით დაძაბული იყო. ნაწილობრივ ვიღაცამ ეს დააბრალა სტუდიის აურას - [[ლედ ზეპელინი]]ს გიტარისტი [[ჯიმი პეიჯი]] თითქოს თავის ოკულტურ წესებს იცავდა და უცნაურ ექსპერიმენტებს ატარებდა ამ სტუდიაში (თუმცა, არავის ეს არ დაუმტკიცებია). თავისი როლი ითამაშა მუდმივმა დაღლილობამ, ყველაფერთან ერთად პიტერის მეუღლე ჯილი ფეხმძიმედ იყო.
| |||