საქართველო-ბიზანტიის ომი (1028): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
დაემატა ახალი ცნობები
No edit summary
ხაზი 1:
{{მმ*|საქართველო-ბიზანტიის ომები XI საუკუნეში}}
[[ბასილი II (ბიზანტია)|ბასილი II-მ]] [[1025]] წელს [[ბიზანტიის იმპერია|ბიზანტიაში]] მძევლად მყოფი [[ბაგრატ IV (საქართველოს მეფე)|ბაგრატი]] პირობისამებრ საქართველოში გამოისტუმრა. იმავე წელს კეისარი გარდაიცვალა და ახალიახალმა იმპერატორიიმპერატორმა [[კონსტანტინე VIII (ბიზანტია)|კონსტანტინე VIII-მ]] სცადა ბაგრატის უკან დაბრუნება, მაგრამ უფლისწულმა საქართველოს ფარგლებში შეასწრო. [[1027]] წელს ახალგამეფებულ ბაგრატ IV-ს უღალატეს ტაოელმა აზნაურებმა და ბიზანტიის მხარეზე გადავიდნენ.
 
1028 წელს იმპერატორმა საქართველოს წინააღმდეგ დიდძალი ჯარი გამოგზავნა. ბიზანტიის ჯარმა კვლავ მოაოხრა არტაანი, ჯავახეთი, თრიალეთში შეიწრა და [[კლდეკარის ციხესიმაგრე|კლდეკარის ციხის]] აღება სცადა, მაგრამ ერისთავ [[ლიპარიტ IV|ლიპარიტ ლიპარიტის ძემ]] შეძლო თავისი რეზიდენციის დაცვა. მდგომარეობა გაართულა იმ გარემოებამ, რომ ბაგრატს კვლავ ურალატეს ადგილობრივმა აზნაურებმა და თავისი ციხეები მტერს გადასცეს. ასევე მტრის მხარეზე გადავიდნენ [[შავშეთი]]ს აზნაურებიც. მაგრამ ამ მხარეში შემოსეულ მტრის წინააღმდეგ ბრძოლა იტავა ტბეთის [[საბა მტბევარი|ეპისკოპოსმა საბამ]] და შავშეთი დაიცვა. მაშინ ბიზანტიის სარდალმა სცადა ბაგრატ IV-თვის დაეპირისპირებინა [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონთა გვარის]] ერთ-ერთი წარმომადგენელი — ბიზანტიაში გადახვეწილი დემედტრე გურგენის ძე და მოსყიდვითა და დაპირებებით, „წვრილი ერის”, ე. ი. მწარმოებელი მოსახლეობის გადაბირებაც კი შეძლო. მდგომარეობა ძალზე გართლდა, მაგრამ ამ დროს გარდაიცვალა კონსტანტინე VIII, ხოლო ახალმა იმპერატორმა რომანოზმა სხვა პოლიტიკური გეზი აირჩია და საქართველოდან ჯარი გაიწვია. 1029-1930 წლებში კონსტანტინეპოლს გაემგზავრა ბაგრატის დედა მარიამ დედოფალი და ბიზანტიასძამ სამშვიდობო ურთიერთობას მიაღწია.