ომარ-ხანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ახალი გვერდი: ომარ–ხანი, ავარიელი, (გ. 1801), დაღესტნელი ფეოდალი, ხუნძახის მფლო...
No edit summary
ხაზი 1:
'''ომარ–ხანი, ავარიელი,''' (გ. 1801), დაღესტნელი ფეოდალი, ხუნძახის[[ხუნძახი]]ს მფლობელი და გამგებელი. [[ ნურსალ–ბეგი]]ს ვაჟი.
 
ომარ–ხანი ხშირად ესხმოდა თავს ამიერკავკასიას, მას ჩრდილო კავკასიის ზოგიერთ წარმომადგენელთან ერთად და ოსმალებთან შეთანხმებით, ქართლ–კახეთის სამეფოს დაპყრობა, გაძარცვა და განადგურება ჰქონდა ჩაფიქრებული. ომარ–ხანი ოსმალეთის აგენტად ითვლებოდა.
 
[[1785]] წლის სექტემბერში, ომარ ხანმა ,20000 20000–მეომრისაგანმეომრისაგან შემდგარი "რჩეულთა ჯარით" [[ალაზანი]] გადმოლახა და ბორჩალოსკენ[[ბორჩალო]]სკენ დაიძრა. ერეკლემ სიღნაღში შეკრიბა ჯარი და უკან მიჰყვა ომარ–ხანს, ომარ–ხანი ერეკლესთან პირისპირ შებრძოლებას ვერ ბედავდა. მოულოდნელად ომარ–ხანი ახტალისკენ დაიძრა, ახტალა აიღო და დაარბია. გაანადგურეს ახტალის ოქროს მადნები, მადნის მცველები და ბერძენი მემადნეების ნაწილი დახოცა, 845 ტყვე წაიყვანა. აქედან ლორეს მიადგა, გზად ყველაფერს წვავდა და ანგრევდა. ლორე, რომელიც ერეკლეს მოურავ ზაქარია გლურჯიძეს ჰქონდა გამაგრებული, ვერ აიღო და ახალციხეში გადავიდა.
 
ერთ თვეში ომარ–ხანი იმერეთისკენ შემოვლითი გზებით დაიძრა და ვახანის ციხე აიღო, ციხის მფლობელი, ქაიხოსრო აბაშიძე დაატყვევა, მამაკაცები გაწყვიტა, ქაიხოსრო აბაშიძის ქალიშვილები დაატყვევა და ერთი მათგანი თავად შეირთო ცოლად, მეორე კი თავის ცოლისძმას, ყარაბაღის ხანს, იბრაჰიმ–ხანს მიუყვანა.
ხაზი 20:
 
* საქართველოს ისტორიის ნარკვევები, ტ.IV.თბ., 1973.
 
*'' გერონტი ქიქოძე '', ერეკლე მეორე,, თბ., 2011 წ.
 
*'' თეიმურაზ პეტრიაშვილი'', კრწანისს ნაბრძოლი ხმალი და ბატის ფრთის კალამი იოანე ბატონიშვილისა,ტბ., 2006.
 
* ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ.VII,გვ.525, სტ. "ომარ-ხანი".
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ომარ-ხანი“-დან