'''კვირიკე II''', [[კახეთის სამეფო | კახეთის]] მთავარი (ქორეპისკოპოსი) [[929]]-[[976]]. მას განუდგნენ გარდაბნელი აზნაურები და მხარი დაუჭირეს [[გიორგი II, (აფხაზთა (დას. საქართველოსმეფე) მეფე|გიორგი II]] აფხაზთა მეფეს, რომელიც იბრძოდა კახეთის შესაერთებლად. კვირიკე II-ს უღალატა მისმა ძმამ შურტამ და აფხაზთა მეფეს გადასცა [[უჯარმა | უჯარმის ციხე]]. გიორგი II-მ დაიპყრო [[ბოჭორმის ციხე|ბოჭორმის]], ლოწობნის და ნახჭევნის ციხეებიც. კვირიკე II-მ თავი დამარცხებულად ცნო. მაგრამ მას დაეხმარნენ [[ქართლის სამეფო|ქართლის]] აზნაურები და კახეთი დაიბრუნა. [[957]] აფხაზთა მეფემ თავისი შვილი, ქართლის ერისთავი ლეონი, გაგზავნა კახეთის დასამორჩილებლად, მაგრამ გიორგი II-ის გარდაცვალებამ აიძულა ლეონი დაზავებოდა კვირიკე II-ს, რომელმაც თავი აფხაზთა მეფის ვასალად ცნო. რამდენიმე ხნის შემდეგ [[ლეონ III (აფხაზეთი)|ლეონ III-მ]] განაახლა ბრძოლა კახეთის წინააღმდეგ, მაგრამ მიზანს ვერ მიაღწია. კვირიკე II-მ მთლიანად, არადგინა თავისი სამფლობელო და საზღვრები არაგვის დასავლეთითაც კი გადაიტანა. 70-იან წლებში შინაფეოდალურმა ომებმა აფხაზთა სამეფო
დაასუსტა. ამით ისარგებლა კვირიკე II-მ და დაიწყო ბრძოლა ქართლისათვის, მაგრამ უშედეგოდ.
==ლიტერატურა==
* ''ჯავახიშვილი ივ.,'' ქართველი ერის ისტორია, წგნწ. 2, თბ., 1965;
* {{ქსე|5|499|პაპუაშვილი თ.}}
* ''პაპუაშვილი თ.,'' ქსე, ტ. 5, გვ. 499, თბ., 1980