ზეთის კურთხევა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ზეთის კურთხევა''' — [[ახალი აღთქმა|ახალი აღთქმის]] შვიდი [[საიდუმლონი|საიდუმლოთაგან]] ერთ-ერთი, რომლის დროსაც ღვთისმსახურის ხილული ქმედებით სრულდება საიდუმლოს უხილავი [[მადლი]]. მოციქულთა წერილების თანახმად '''ზეთის კურთხევა''' დაწესებულია უფალ [[იესო]] [[ქრისტე]]ს მიერ.
=== საიდუმლოს არსი ==
ამ საიდუმლოს არსია განკურნოს [[ქრისტიანი]] ადამიანი ხორციელი უძლურებებისა და ავადმყოფობებისაგან, ასევე სულიერი ავადმყოფობისაგან ე.ი. ცოდვებისაგან, [[სინანული|სინანულის]] ანუ მონანიების საიდუმლო მსგავსად. ზეთის კურთხევის [[საიდუმლონი|საიდუმლოს]] შესრულების დროს, ღვთისმსახური სხეულზე ზეთის წაცხებისას მოუხმობს ავადმყოფზე ღმერთის [[კურთხევა|კურთხევას]], სულის და ხორცის განსაკურნავად.
წმიდა [[მოციქულები|მოციქული]] [[იაკობი]] ზეთის კურთხევის [[საიდუმლონი|საიდუმლოს]] შესახებ ქრისტიანებს ასწავლიდა შემდეგს:
ზეთის კურთხევის [[საიდუმლონი|საიდუმლო]] სრულდება შემდეგნაირად: მაგიდაზე დაასვენებენ [[ჯვარი|ჯვარს]] და [[სახარება|სახარებას]], დადგამენ ჭურჭელს ხორბლით, რომელშიაც ჩადგამენ მეორე მომცრო ჭურჭელს [[ღვინო]] შერეული [[ზეთი|ზეთით]]. [[ღვინო]] წითელი უნდა იყოს. ხორბალში ჩაარჭობენ შვიდ ღერ თაფლის წმიდა [[სანთელი|სანთელს]] და შვიდ ჩხირს, თითოეულ თავზე ბამბა შემოხვეულს. <br />
ღვთისმსახური კითხულობს [[ლოცვა|ლოცვებს]] ზეთის [[კურთხევა|კურთხევაზე]] და [[ავადმყოფი|ავადმყოფის]] [[განკურნება|განკურნებაზე]]. წაიკითხავენ შვიდ თავს სამოციქულოს და შვიდ თავს [[სახარება|სახარებას]]. მღვდელი ნაკურთხ ზეთს შვიდჯერ სცხებს ჯვარის გამოსახვით ავადმყოფს შუბლზე, ლოყებზე, ხელებზე და გულზე; შესთხოვს ღმერთს, როგორც სულისა და ხორცის მკურნალს, რომ მან (ღმერთმა) განკურნოს მონა/მხევალი თვისი (სახელი) სულიერი და ხორციელი სნეულებებისაგან. ბოლოს მღვდელი გაშლის [[სახარება|სახარებას]], დაადებს ავადმყოფს თავზე და შესთხოვს ღმერთს, მიუტევოს ავადმყოფს ყოველივე შეცოდებანი.
* საღვთო სჯული, არქიმანდრიტი ნესტორ ყუბანეიშვილი, ქუთაისი,1916წ.
* საქართველოს ეკლესიის კალენდარი, 1980 (გვ. 360-366., საქართველოს საპატრიარქოს გამოცემა, თბილისი, 1980)
|