ვიკიპედია

გიორგი ჩუბინაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
← წინა ცვლილებაშემდეგი ცვლილება →
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიზუალურივიკიტექსტი
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2:
{{წყარო}}
'''გიორგი ჩუბინაშვილი''' (დ. [[1885]] — გ. [[1973]]) — ქართველი მეცნიერი, ხელოვნების ისტორიკოსი, [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] აკადემიკოსი. მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე, ქართული ხელოვნებათმცოდნეობის ფუძემდებელი.
<br />
დაიბადა პეტერბურგში 21 ნოემბერს (ძველი სტილით). მისი წინაპრები ქართული კულტურის თვალსაჩინო მოღვაწეები იყვნენ. მისი წინაპრები იყვნენ: ერეკლე II-ის მესტამბე დავითი, მკვლევარი ლექსიკოგრაფი ნიკო ჩუბინაშვილი, პაპა - დავით იესეს ძე პეტერბურგის უნივერსიტეტის პროფესორი, ცნობილი ლექსიკონების ავტორი (გარდ. 1891 წ. დაკრძალულია პეტერბურგში). მამა - საოლქო სასამართლოს წევრი იყო. დედა - ჯაჯანაშვილის ქალი იყო.<br />▼
1895 წ. მიაბარეს პეტერბურგის გერმანულ "რეფორმატულ სასწავლებელში", დაამთავრა 1905 წ.<br />▼
1906 წ. ჩამოვიდა საქართველოში სალაპარაკო ენის შესასწავლად.<br />▼
1907 წ. შედის ლაიფციგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე.<br />▼
 
▲დაიბადა პეტერბურგში 21 ნოემბერს (ძველი სტილით). მისი წინაპრები ქართული კულტურის თვალსაჩინო მოღვაწეები იყვნენ. მისი წინაპრები იყვნენ: ერეკლე II-ის მესტამბე დავითი, მკვლევარი ლექსიკოგრაფი ნიკო ჩუბინაშვილი, პაპა - დავით იესეს ძე პეტერბურგის უნივერსიტეტის პროფესორი, ცნობილი ლექსიკონების ავტორი (გარდ. 1891 წ. დაკრძალულია პეტერბურგში). მამა - საოლქო სასამართლოს წევრი იყო. დედა - ჯაჯანაშვილის ქალი იყო.<br />
1912 წ. ჰალეში ჩააბარა სადოქტორო ზეპირი გამოცდები. <br />▼
▲1895 წ. მიაბარეს პეტერბურგის გერმანულ "რეფორმატულ სასწავლებელში", დაამთავრა 1905 წ.<br />
1914 წ. მიენიჭა ფილოსოფიის დოქტორისა და თავისუფალ ხელოვნებათა მაგისტრის წოდება.<br />▼
▲1906 წ. ჩამოვიდა საქართველოში სალაპარაკო ენის შესასწავლად.<br />
1914 წ. გაზაფხულზე საქართველოშია, მოგზაურობს სვანეთში.<br />▼
▲1907 წ. შედის ლაიფციგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე.<br />
1915 წ. პრაქტიკაზეა სომხეთის ძველი დედაქალაქის, ანისის გათხრებზე.<br />▼
 
▲1912 წ. ჰალეში ჩააბარა სადოქტორო ზეპირი გამოცდები. <br />
1916 წ. ხელმძღვანელობს ანისის არქეოლოგიურ კამპანიას.<br />▼
▲1914 წ. მიენიჭა ფილოსოფიის დოქტორისა და თავისუფალ ხელოვნებათა მაგისტრის წოდება.<br />
1916 წ. ჩაირიცხა პეტერბურგის უნივერსიტეტის აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტის ქართულ-სომხურ-სპარსული განყოფილების თავისუფალ მსმენელად.<br />▼
▲1914 წ. გაზაფხულზე საქართველოშია, მოგზაურობს სვანეთში.<br />
1917 წ. საბოლოოდ გადმოდის საცხოვრებლად თბილისში.<br />▼
▲1915 წ. პრაქტიკაზეა სომხეთის ძველი დედაქალაქის, ანისის გათხრებზე.<br />
1918 წ. დეკემბრიდან იწვევენ ქართულ უნივერსიტეტში ხელოვნების ისტორიის კათედრის გამგედ.<br />▼
 
▲1916 წ. ხელმძღვანელობს ანისის არქეოლოგიურ კამპანიას.<br />
▲1916 წ. ჩაირიცხა პეტერბურგის უნივერსიტეტის აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტის ქართულ-სომხურ-სპარსული განყოფილების თავისუფალ მსმენელად.<br />
▲1917 წ. საბოლოოდ გადმოდის საცხოვრებლად თბილისში.<br />
▲1918 წ. დეკემბრიდან იწვევენ ქართულ უნივერსიტეტში ხელოვნების ისტორიის კათედრის გამგედ.<br />
 
სწავლობდა ფსიქოლოგიას [[ლაიფციგის უნივერსიტეტი|ლაიფციგისა]] და [[ჰალეს უნივერსიტეტი|ჰალეს უნივერსიტეტებში]], ქართულ, სომხურ, სპარსულ ფილოლოგიას — [[პეტერბურგის უნივერსიტეტი|პეტერბურგის უნივერსიტეტში]]. გახდა ფილოსოფიის დოქტორი და თავისუფალ ხელოვნებათა მაგისტრი. იყო [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის უნივერსიტეტის]] პროფესორი. 1923 წელს იქვე დააარსა ხელოვნებათმცოდეობის კაბინეტი — საქართველოში ხელოვნების შემსწავლელი პირველი დაწესებულება და „ძველი ქართული ხელოვნების მუზეუმი“. იყო [[თბილისის სამხატვრო აკადემია|თბილისის სამხატვრო აკადემიის]] ერთ-ერთი დამაარსებელი და პირველი რექტორი. 1941 წელს დანიშნეს ახლადშექმნილი საქართველოს სსრ მეცნიერებათ აკადემიის ქართულ ხელოვნებათა ისტორიის ინსტიტუტის დირექტორად და ამ თანამდებობაზე იყო გარდაცვალებამდე.
ხაზი 28:
აღსანიშნავია ჩუბინაშვილის სამუზეუმო მუშაობა. მან მოაწყო ქართული ხუროთმოძღვრების გამოფენები, ქართული ოქრომჭედლობის გამოფენა ძველი ქართული ხელოვნების მუზეუმში, ქართული ხელოვნების მოძრავი გამოფენა გერმანიაში. ჩუბინაშვილი იყო ქართულ კულტურულ ძეგლთა დაცვის ერთ-ერთი ორგანიზატორი და აქტიური მოღვაწე.
 
დაკრძალულია თბილისის უნივერსიტეტის ეზოში.<br />
 
== ლიტერატურა ==
* წერეთელი გ. უკვდავი მკვლევარი, მაცნე, ენისა და ლიტერატურის სერია, 1973, # 1. გვ. 192
* გიორგი ჩუბინაშვილი, ბიობიბლიოგრაფია, თბ., "მეცნიერება", 1977.
* ო.თაქთაქიშვილი, გიორგი ჩუბინაშვილი, ძეგლის მეგობარი, 1973, # 31-32, გვ. 80-82
 
== ბიბლიოგრაფია ==
* გ. ჩუბინაშვილი, ბოლნისების მდებარეობის საკითხისათვის, სსრკ მეცნ. აკადემიის საქ. ფილიალის მოამბე, ტ. I # 3, 1940
* Г. Чубинашвили, Грузинское чеканное искусство, Тб., "Сабчота сакартвело", 1959<br />
* Г. Чубинашвили, Архитекрура Кахетии, Текст, Тб., Изд-во Академии наук Груз. ССР, 1959<br />
* Г. Чубинашвили, Пути развития архитектуры Кахетии, М., Изд-во вост. литература, 1960<br />
* Г. Чубинашвили, Разыскания по армянской архитектуре, Т. I, Тб., "Мецниереба", 1967
* Г. Чубинашвили, Цроми, из истории грузинской архитектуры первой трети VII в., М., "Наука", 1969<br />
 
{{DEFAULTSORT:ჩუბინაშვილი, გიორგი}}
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/გიორგი_ჩუბინაშვილი“-დან