გამოფიტვა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 10:
 
ფიზიკური და ქიმიური გამოფიტვა მჭიდრო ურთიერთავშირშია. სხვადასხვა ფიზიკურ-გეოგრაფიულ პირობებში ამა თუ იმ სახის გამოფიტვა მიმდინარეობს.
მაგალითად, მაღალმთიანეთში და პოლარულ მხარეში – ფიზიკური გამოფიტვა; ზომიერ ტროპიკულ და სუბტროპიკულ სარტყლებში კი - ქიმიური გამოფიტვა ჭარბობს. ფიზიკური გამოფიტვა წინ უსწრებს ქიმიურ გამოფიტვას და აადვილებს მას.
 
სივრცეს, სადაც გამოფიტვა მოქმედებს, გამოფიტვის ზონას უწოდებენ. გამოფიტვის შედეგად წარმოიქმნება ''გამოფიტვის ქერქი'', რომელიც შეიცავს ქანებისა და მინერალების ნამსხვრევებისაგან შემდგარ
ფაშარ და ფორიან მასალას. გამოფიტვა სტადიურად მიმდინარეობს, გამოფიტვის ქერქში ხშირად შეიმჩნევა ზონალურობა. გამოფიტვის ზონასთან ხშირადაა დაკავშირებული [[სასარგებლო წიაღისეული]]ს საბადოები.
ფაშარ და ფორიან მასალას.
გამოფიტვა სტადიურად მიმდინარეობს, გამოფიტვის ქერქში ხშირად შეიმჩნევა ზონალურობა. გამოფიტვის ზონასთან ხშირადაა დაკავშირებული [[სასარგებლო წიაღისეული]]ს საბადოები.
ქანებში გრუნტის წყლის დონეზე დაბლა მოქმედ პროცესს სიღრმულ გამოფიტვას უწოდებენ, დაადგენილიოა, რომ გამოფიტვა 1/2 კმ-ზე და უფრო ღრმადაც ვრცელდება.
პროცესს, რომელიც გამოფიტვის ზონაში მიმდინარეობს, [[ალექსანდრე ფერსმანი|ალექსანდრე ფერსმანმა]] ჰიპერგენეზისი უწოდა, ხოლო გამოფიტვის ზონას ჰიპერგენეზის ზონა.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/გამოფიტვა“-დან