'''სოლიფსიზმი''' ([[ლათინური ენა{{lang-la|ლათ.]] solus}} —- ''ერთი'' და ipse —- ''თვითონ'') — სუბიექტური [[იდეალიზმი]]ს უკიდურესი ფორმა, რომლის თანახმადაც, უარყოფილია ობიექტური რეალობის არსებობა. სოლიფსიზმი ერთადერთი ნამდვილად არსებული ინდივიდუალური ცნობიერებაა. არსებობს მხოლოდ „[[მე]]“, ხოლო გარესამყარო, მათ შორის სხვა ადამიანებიც, მისი წარმოდგენაა. ასეთია სოლიფსიზმის ძირითადი პრინციპი. სოლიფსიზმი თანამიმდევრული ფორმით მეტად იშვიათად გვხვდება [[ფილოსოფია|ფილოსოფიის]] ისტორიაში. იგი იმდენად აშკარად ეწინააღმდეგებოდა [[მეცნიერება]]სა და ადამიანის პრაქტიკულ საქმიანობას, რომ მის პირდაპირ დაცვას თითქმის არავინ ცდილობდა. ამიტომ იგი უმთავრესად არსებობდა როგორც სუბიექტური იდეალიზმიდან გამომდინარე შედეგი.
