სადროშო: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 21:
[[ქართლის სამეფო]]ში სადროშოების ჩამოყალიბება-გაფორმება უფრო გვიან, XVI საუკუნის დასაწყისში, განხორციელდა. აქ სადროშოების სათავეში ძლიერი თავადები ჩააყენეს. მეწინავე სადროშო იყო ქვემო ქართლი (სომხით-საბარათიანო), რომლის სარდლებადაც ჩვეულებრივ ინიშნებოდნენ [[ბარათაშვილები]] (უფრო გვიან - მათგან გამოყოფილი ყაფლანიშვილი - [[ორბელიანები]]).
*მემარჯვენე სადროშო იყო ზემო ქართლი, სარდალი - ამილახვარი;
*მემარცხენე სადროშო - [[სამუხრანბატონო]] ქსნისა და [[არაგვის საერისთავოებითსაერისთავო]]ებით, სარდალი - მუხრანბატონი.
*მეფის სადროშოში შედიოდა მდინარე მტკვრის მარჯვენა ნაპირას ქართლი [[თბილისი]]დან ტაშისკარამდე და კათოლიკოსის სამფლობელო. აქედან გამოყვანილი ჯარის სარდალს თვით მეფე ნიშნავდა (უფრო ხშირად ციციშვილთა საგვარეულოდან).
 
კახეთისაგან განსხვავებით ქართლში სადროშოთა სარდლობა მემკვიდრეობითი სახელო იყო, რაც ხელს უწყობდა მის სათავეში მდგარი უძლიერესი თავადების გავლენის კიდევ უფრო ზრდას და ხშირად მეფის ხელისუფლებისადმი დაპირისპირებასაც.
 
==სადროშოები იმერეთის სამეფოში==
[[იმერეთის სამეფო]]ში სამხედრო ორგანიზაციას თავისებური სახე ჰქონდა, დასავლეთ საქართველოს მთავრები სხვადასხვა დროსა და სხვადასხვა ვითარებაში მეტ-ნაკლებად ემორჩილებოდნენ იმერეთის მეფეს. მათი დაქვემდებარება-ყმობა იმერეთის მეფისადმი ძირითადად გამოიხატებოდა ლაშქრის გამოყვანის ვალდებულებით; ლაშქრის სარდლები თვითონ მთავრები იყვნენ. XVI საუკუნის შემდეგ ისინი ამ ვალდებულებას არა თუ აღარ ასრულებდნენ, არამედ ხშირადთავიანთი სამხედრო ძალით იმერეთის მეფეს ებრძოდნენ. ამ ამთავროებს გარდა იმერეთის სამეფოს ტერიტორია ასევე 4 სადროშოდ იყოფოდა:
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/სადროშო“-დან