'''ორინოკო''' — [[სამხრეთი ამერიკა|სამხრეთ ამერიკის]] ერთ-ერთი უგრძესი მდინარე (სიგრძე 2,140 კმ). მისი აუზის ფართობი 880, 000 კმ²-ს შეადგენს, საიდანაც 76.,3% [[ვენესუელა|ვენესუელის]] ტერიტორიაზე მდებარეობს, დანარჩენი კი [[კოლუმბია|კოლუმბიის]]. ორინოკო და მისი შენაკადები, ვენესუელის აღმოსავლეთ და შიდა რეგიონების მთავარ სატრანსპორტო სისტემას წარმოადგენს. მდინარე სათავეს იღებს ვენესუელა-[[ბრაზილია|ბრაზილიის]] [[სახელმწიფო საზღვარი|საზღვარზე]], კერო-დელგადო-ჩალბაუდის მთიდან, [[ზღვის დონე|ზღვის დონიდან]] 1, 047 მეტრზე. ეს სათავე მხოლოდ [[1951]] წელს იქნა აღმოჩენილი ვენესუელურ-ფრანგული ჯგუფის მიერ.
ორინოკოს შესართავი [[ატლანტის ოკეანე]]სთან, აღწერილიამესამე მოგზაურობისას [[ქრისტეფორე კოლუმბი1498]]სმიერწელს, მისი მესამე მოგზაურობისასაღწერა [[1498ქრისტეფორე კოლუმბი|ქრისტეფორე კოლუმბმა]] წელს. [[1800]] წელს, მდინარის აუზს იკვლევდა [[ალექსანდერალექსანდრე ჰუმბოლდტი]], რომელმაც შემდგომ აქაური [[ფლორა|ფლორისა]] და [[ფაუნა|ფაუნის]] შესახებ სტატიები გამოაქვეყნა, სადაც იუწყებოდა ამ ტერიტორიაზე მდინარის ვარდისფერი დელფინების არსებობას.
[[ფაილი:Cuenca del Orinoco.png|მინი|left|250პქ|ორინოკოს აუზი]]
