'''სილოვან ხუნდაძე''' (* [[3 აპრილი]]/[[16 აპრილი]], [[1860]], სოფ. [[კალაგონი]] (დღევანდელი [[ჩოხატაური|ჩოხატაურის რაიონი]]) ― † [[12 მაისი]], [[1928]], [[ქუთაისი]]), [[ქართველები|ქართველი]] პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე, ახალი ქართული სალიტერატურო ენის ერთ-ერთი დამდგენი, ლიტერატორი და პუბლიცისტი, ცნობილი სასულიერო და საზოგადო მოღვაწის [[ხუნდაძე, რაჟდენ|რაჟდენ ხუნდაძის]] (1845-1929) უმცროსი ძმა, საქართველოში ბავშვთა ფსიქოლოგიის ერთ-ერთი ფუძემდებლის, პროფესორ [[ხუნდაძე, ფატი|ფატი ხუნდაძის]] (1895-1978) მამა.
დაიბადა გურიის სოფ. კალაგონში, მღვდელ თომა ხუნდაძის ოჯახში.
ხაზი 7:
==განათლება==
[[1880]] წელს სილოვან ხუნდაძემ დაამთავრა [[ქუთაისი]]სქუთაისის კლასიკური გიმნაზია]]. [[1879]]-[[1880]] წლებში მისი რედაქტორობით გამოვიდა გიმნაზიის მოსწავლეთა ხელნაწერი ჟურნალის "სამშობლო" ოთხი ნომერი. [[1884]] წელს მან დაამთავრა [[სანქტ-პეტერბურგი|პეტერბურგის]] ([[რუსეთი]]) უნივერსიტეტის აღმოსავლურ ენათა ფაკულტეტი. აქ სილ. ხუნდაძე ისმენდა მეცნიერების პეტრე ერნშტედტის, თადეუშ ზელინსკის, [[ჩუბინაშვილი, დავით|დავით ჩუბინაშვილის]], [[ცაგარელი, ალექსანდრე|ალექსანდრე ცაგარელის]] და სხვათა ლექციებს. ჯერ კიდევ უნივერსიტეტში სწავლისას, თავისი პირველი საყურადღებო ნაშრომი "ისტორიული კილო გრ. ორბელიანის ლექსებში" მან გამოაქვეყნა ჟურნალის "ივერია" [[1882]] წლის მე-12 ნომერში.
==პედაგოგიური, პუბლიცისტური და საზოგადოებრივი მოღვაწეობა==
