ლონგირი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ლონგირი''', '''ლონგიირი''' '''ან ლონგიირბიუენი''' ([[ნორვეგიული ენა|ნორვ.]] Longyearbyen,) — [[ნორვეგია|ნორვეგიიის]] პროვინცია სვალბარდის ანუ [[შპიცბერგენი]]ს უმსხვილესი დაბა და დასახლებული პუნქტი. ლონგიირბიუენი მსოფლიოში ყველაზე ჩრდილოეთით მდებარე დასახლებაა ათასზე მეტი მცხოვრებით. დაბასთან ახლოს მსოფლიოში ყველაზე ჩრდილოეთით მდებარე აეროპორტია განლაგებული რეგულარული რეისებით. აქვეა [[სვალბორდის საერთაშორისო უნივერსიტეტი]] (თავის მხრივ, ყველაზე ჩრდილოეთით მდებარე უნივერსიტეტი.

ქალაქი [[1906]] წელს ამერიკელმა მეწარმე-ინჟინერმა ჯონ მონრო ლონგიირმა (1850_19221850-1922) დააარსა. მან ამადგილას ნახშირის საბადო გახსნა. 1916 წელს დასახლება ნორვეგიულ კომპანია Store Norske-ს მიჰყიდეს.

[[მეორე მსოფლიო ომი]]ს დაწყებისას, ნორვეგიის ოკუპაციის დროს, დასახლების (იმხანად) 765 მკვიდრმა [[დიდი ბრიტანეთი|დიდ ბრიტანეთს]] მიაშურა ევაკუაციისთვის. დაბაც და ბევრი მაღაროც [[1943]] წლის [[8 სექტემბერი|8 სექტემბერს]] გერმანული ლინკორის შარნჰორსტიდან და ნაღმმზიდებიდან გახორციელებული დაცხრილვების შედეგად განადგურდა, თუმცა, ომის დასრულებისთანავე, მალევე აღადგინეს.

ლონგიირში ყოველკვირეული ადგილობრივი გაზეთი «Svalbardposten»„Svalbardposten“ გამოდის, რომელიც [[1948]] წლის [[ნოემბერი|ნოემბერში]] დაარსდა. [[2004]] წელს გაზეთს 3271 ხელმომწერი ჰყავდა, რაც შპიცბერგენის საერთო მოსახლეობას აღემატება კიდეც.