აგლუტინაცია (ენათმეცნიერება): განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2:
{{ენათმეცნიერება}}
'''აგლუტინაცია''' — [[აფიქსი]]ს მექანიკური დაკავშირება სიტყვის ძირთან ან ფუძესთან. აგლუტინაციის დროს ერთი აფიქსი გამოხატავს მხოლოდ ერთ გრამატიკულ კატეგორიას და ყოველ გრამატიკულ მნიშვნელობას მუდამ გარკვეული აფიქსი გადმოსცემს. აფიქსი ორგანულად არ ერწყმისარც ძირს, არც წინამავალ და არც მომდევნო აფიქსს: სიტყვა - ფორმა ადვილად იშლება შემადგენელ ნაწილებად.
ენათა მორფოლოგიური კლასიფიკაციის დროს აგლუტინაცია მიჩნეულია ერთ-ერთ საკლასიფიკაციო ნიშნად.▼
აგლუტინაციის პრინციპის მიხედვით [[ქართულ ენა]]ში იწარმოება: სახელებში-ბრუნვა, რიცხვის კატეგორიები(მაგალითად, კაც-ი; აფიქსი -ი სახელობითი ბრუნვის ნიშანია; კაც-ებ-ს, -ებ- მრავლობითი რიცხვის, ხოლო -ს მიცემითი ბრუნვის ნიშანია), ზმნებში-პირი, დრო, რიცხვი, კილო, გვარი, თემა , კაუზატივი და სხვა. მაგალითად, ზმნაში ''ვ-წერ-დი-თ'', ვ პირველი სუბიექტური პირის , -დ- ნამყო უსრული დროის,ხოლო -თ მრავლობითი რიხცვის ნიშნებია.
▲[[ენათა მორფოლოგიური კლასიფიკაცია|ენათა მორფოლოგიური კლასიფიკაციის]] დროს აგლუტინაცია მიჩნეულია ერთ-ერთ საკლასიფიკაციო ნიშნად.
==იხილეთ აგრეთვე==
|