მოხმარება: განსხვავება გადახედვებს შორის

ეკონომიკაში '''მოხმარება''' რაიმე [[რესურსიპროდუქცია|რესურსისპროდუქციისა]] გამოყენებასდა ნიშნავს.მომსახურების დისკუსიებისაბოლოო ადამიანთაგამოყენებას მიერნიშნავს, რესურსებისრომელიც მოხმარებაზე მნიშვნელოვან როლს ასრულებსმათ [[ეკონომიკა|ეკონომიკასასარგებლიანობა]]ს და მწვანეთა მოძრაობაშიგანსაზღვრავს. კეინსიანელთა ეკონომიკაში "მოხმარება" პირადი მოხმარების დანახარჯების შემოკლებული ტერმინია და განისაზღვრება [[მოხმარების ფუნქცია|მოხმარების ფუნქციით]], განსაკუთრებით [[მოხმარებისკენ ზღვრული მიდრეკილება|მოხმარებისკენ ზღვრული მიდრეკილებით]]. ის ნაწილია [[აგრეგატული მოთხოვნა|აგრეგატული მოთხოვნისა]] ან [[ნამდვილი მოთხოვნა|ნამდვილი მოთხოვნისა]].

მოხმარება შეიძლება ასევე განისაზღვროს, როგორც "საქონლისა და მომსახურების ამორჩევა, გამოყენება, ჩაბარება(ნარჩენების) გადაგდება და რეციკლიუტილიზაცია", რისი საპირისპიროცაა მათისაქონლისა და მომსახურების დიზაინი, დამუშავებაპროექტირება, [[წარმოება]] და [[მარკეტინგი]].

მოხმარების სწავლებაკვლევები იძიებსარკვევს იმას, თუ როგორ და რატომ მოიხმარს საზოგადოება ან ინდივიდი ამათუიმამა თუ იმ საქონელსა და მომსახურებას, და რა გავლენას ახდენს ეს ფაქტი ამმოხმარება საზოგადოებასასაზოგადოებაზე და ადამიანთა ურთიერთობებზე. ჩვეულებრივ მოხმარების კვლევები ფოკუსირებულია მოხმარების მნიშვნელობასა და როლზე ადამიანის თვითიდენტიფიცირებისათვის, აგრეთვე "მომხმარებელ" საზოგადოებაზე. ტრადიციულად მოხმარება საკმაოდ უმნიშვნელოდ ითვლებოდა წარმოებასთან და მასთან დაკავშირებულ პოლიტიკურ და ეკონომიკურ საკითხებთან შედარებით. მოგვიანებით, მომხმარებელი საზოგადოების განვითარებამ, რამათრამაც თავის მხრივ გაზარდა მომხმარებელთა ძალაუფლება ბაზარზე, ასევე მოთხოვნა მარკეტინგზე, რეკლამაზე გამწვავდამარკეტინგის და თავადრეკლამების მომხამრებლებიცგანვითარებამ, უფრო მომთხოვნი გახდნენმომხმარებლების, შედეგადმათ განაპირობაშორის ე.წ. ეთიკური მომხმარებლების გაჩენამ ადრინდელი შეხედულებების გადახედვა და მოხმარების წინა პლანზე წამოწევა განაპირობა. ამას მოჰყვა მოხმარების [[სოციოლოგია|სოციოლოგიის]] განვითარება. თანამედროვეთავდაპირველად თეორიებისოციოლოგთა იკვლევენყურადღება მოხმარებლისიმ შეზღუდვისმომხმარებელმა ეკონომიკურმიიპყრო, დარომლისთვისაც კულტურულმოხმარება ფაქტორებს,თავისი რომელიცსოციალური განაპირობასტატუსის იმგვარმადემონსტრირების შეხედულებისსაშუალება განვითარებამ,იყო. რომამ მომხმარებლებიმიმართულების მიმდევარნი მომხმარებელს მწარმოებელთა და საკუთარი სოციალური სტატუსის "მსხვერპლიმსხვერპლად" გახდნენგანიხილავენ და მომხმარებლის თავისუფლების შეზღუდვის ეკონომიკურ და კულტურულ ფაქტორებს იკვლევენ. საწინააღმდეგო თეორია კი მომხმარებელს აქტიურ შემოქმედად მიიჩნევს და ყურადღებას მოხმარების ისეთ შემთხვევებზე ამახვილებს, როცა მომხმარებელი პროდუქტს იმ მიზნით იყენებს, რომელიც მწარმოებელს გათვალისწინებული სულაც არ ჰქონია. ამის ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითია ინტერნეტის გამოყენება მუსიკის მოსასმენად ან ქალაქის მოედნების გამოყენება სკეიტბორდებით სასრიალოდ.