აბასიანთა სახალიფო: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''აბასიანთა სახალიფო''' (750-1258750—1258), ფეოდალური სახელმწიფო. განაგებდნენ [[აბასიანები|აბასიანების]] დინასტიის ხალიფები. შეიქმნა [[აბუ მუსლიმი|აბუ მუსლიმის]] აჯანყების შედეგად, რომელმაც ბოლო მოუღო [[ომაიანები|ომაიანების]] ბატონობას.

აბასიანთა სახალიფოს ნაკლები ტერიტორია ეკავა, ვიდრე [[ომაიანთა სახალიფო]]ს. VIII საუკუნის II ნახევრიდან მოყოლებული სხვადასხვა დროს მას ჩამოსცილდა პირენეს ნახევარკუნძული, [[ჩრდილოეთი აფრიკა]] და [[სირია]]. შედარებით დიდხანს დარჩნენ აბასიანთა სახალიფოს შემადგენლობაში [[ერაყი]], [[ირანი]], [[შუა აზია]], [[არაბეთის ნახევარკუნძული]], [[მცირე აზია|მცირე აზიის]] ნაწილი და [[ამიერკავკასია]]. სახელმწიფო პოლიტიკურმა ცენტრმა სირიიდან ერაყში გადაინაცვლა. ხალიფა [[ალ-მასური|ალ-მასურმა]] ტახტი ქ. [[ბაღდადი|ბაღდადში]] გადაიტანა. ამიტომ აბასიანთა სახალიფოს ხშირად ბაღდადის სახალიფოსაც უწოდებენ. თუ ომიანები არაბი ტომების ზედა ფენას ეყრდნობოდნენ, აბასიანების სოციალურ-პოლიტიკურ დასაყრდენად იარნელი და შუააზიელი ფეოდალები იქცნენ. აბასიანთა სახალიფოში აღოღძინდა სასანიანების ირანის პოლიტიკური ინსტიტუტები ([[ვეზირი]]ს სახელო, მრავალუწყებიანი [[დივანი]]) და გაძლიერდა ინდურ-ირანული ტრადიციები; ფართოდ განვითარდა [[სოფლის მეურნეობა]], ვაჭრობა-ხელოსნობა, საქალაქო ცხოვრება. თვალსაჩინო მიღწევები მოიპოვა არაბულმა მეცნიერებამ, ფილოსოფიამ და ხელოვნებამ. ბაღდადი საერთაშორისო ვაჭრობის უმნიშვნელოვანეს ცენტრად იქცა.