ანიმაცია: განსხვავება გადახედვებს შორის

მულტიპლიკაციური კინო ეკრანზე ქმნის ნახატი სხეულების მოძრაობის [[ილუზია]]ს. მულტიპლიკაციური ფილმი წარმოადგენს კადრობრივი გადაღების მეთოდით ფიქსირებულ ბრტყელი გრაფიკული პერსონაჟების წინასწარ დამზადებულ სერიას. გრაფიკული მულტიპლიკაციის ფუძემდებლად ითვლება ფრანგი მხატვარი - კარიკატურისტი [[ემილ კოლი]]. 1908 წლის 17 აგვისტოს [[პარიზი|პარიზში]] პირველად აჩვენეს მისი ნახატი ფილმი "ფანტასმაგორია"„ფანტასმაგორია“, რომელშიც კოლმა მულტიპლიკაციური (კადრობრივი) გადაღების გამოყენებით "გააცოცხლა"„გააცოცხლა“ (აამოძრავა) თავისი ნახატი მოთხრობების პერსონაჟები.

თოჯინური, მოცულობითი მულტიპლიკაციის პიონერად ითვლება რუსი მხატვარი და ოპერატორი ვ. სტარევიჩი, რომელმაც მრავალი საინტერესო თოჯინური ფილმი გადაიღო: "მშვენიერი„მშვენიერი ლიუკანიდა"ლიუკანიდა“, "კინოოპერატორის„კინოოპერატორის შურისძიება"შურისძიება“ (ორივე 1912), "ჭრიჭინა„ჭრიჭინა და ჭიანჭველა"ჭიანჭველა“ (1913) და სხვა.

20-იან წლებში დასავლეთ ევროპის ქვეყნებში ძირითადად ექსპერიმენტული, უფრო ხშირად აბსტრაქტული მულტიპლიკაციური ფილმები იქმნებოდა. დიდი პოპულარობა მოიპოვა აშშ-ში [[ძმები ფლეიშერები]]ს ფილმებმა, ხოლო შემდეგ -- რეჯისორისარეჟისორისა და პროდიუსერის [[უოლტ დისნეი]]ს მრავალრიცხოვანმა სერიულმა დილმებმა: "„[[ფიფქია და შვიდი ჯუჯა]]"“ (1938), "„[[პინოქიო (1940 წლის ფილმი)|პინოქიო]]"“ (1939), "„[[ბემბი]]"“ (1942) და სხვა.