ამილახვრები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
Robot: Cosmetic changes
No edit summary
ხაზი 1:
{{ინფოდაფა საგვარეულო
'''ამილახვრები''', თავადთა საგვარეულო [[ქართლის სამეფო|ქართლის სამეფოში]], მსხვილი სათავადოს [[საამილახორო|საამილახოროს]] მფლობელები. ამილახვრების გვარი (თავდაპირველად ისინი ზევდგინიძეები იყვნენ) წარმომდგარა [[ამილახორი|ამილახორის]] სამოხელეო თანამდებობისაგან. ამილახვრების სათავადოს საფიძველი ჩაეყარა XIV საუკუნის დამდეგს. გვარის აღზევება XV საუკუნის I ნახევრიდან დაიწყო. XV-XVI საუკუნებში სათავადოს მფლობელნი ზევდგინიძე-ამილახვრებად იწოდებოდნენ, XVII საუკუნიდან კი ამილახვრებად. ამილახვრები ფეოდალური ქართლის თვალსაჩინო პოლიტიკური, სამხედრო და კულტურის მოღვაწენი იყვნენ. სათავადოს უფროსი - ამილახორი ქართლის სამეფოს ერთ-ერთი დიდებული თავადი იყო. მისი შვილები, ამილახვრისშვილებად იწოდებოდნენ და, საგვარეულოს სხვა წევრებთან ერთად, მეორე და მესამე ხარისხის თავადებად ითვლებოდნენ. სათავადოს უფროსი, ჩვეულებრივად, ზემო ქართლის [[სადროშო|სადროშოს]] სარდალი და გორის [[მოურავი|მოურავიც]] იყო. სხვადასხვა დროს ამილახვრებს ეკავათ [[ეშიკაღასბაში|ეშიკაღასბაშის]], [[ბოქაულთუხუცესი|ბოქაულთუხუცესის]], [[ყორჩიბაში|ყორჩიბაშის]], [[მოლარეთუხუცესი|მოლარეთუხუცესისა]] და სხვა თანამდებობები.
|საგვარეული=ამილახვრები
|გერბი=COA Amilakhvari.jpg
|გერბის აღწერა=
|დევიზი=
|ტიტული=[[თავადი]]
|დამფუძნებელი=
|დაკავშირებული საგვარეულოები=
|ტოტები=
|პერიოდი=
|თარიღი=[[XIV საუკუნე]]
|ქვეშევრდომობა=[[საქართველო]]
|სამფლობელოები=[[საამილახორო]]
|სასახლეები=
|სამოქალაქო საქმიანობა=
|სამხედრო საქმიანობა=
|რელიგიური საქმიანობა= [[ნიკოლოზ IX (ამილახვარი)]] — [[კათოლიკოს-პატრიარქი]]
|სამოქალაქო ჯილდოები=
|სამხედრო ჯილდოები=
}}
 
'''ამილახვრები''', თავადთა საგვარეულო [[ქართლის სამეფო|ქართლის სამეფოში]], მსხვილი სათავადოს [[საამილახორო|საამილახოროს]] მფლობელები. ამილახვრების გვარი (თავდაპირველად ისინი ზევდგინიძეები იყვნენ) წარმომდგარა [[ამილახორი|ამილახორის]] სამოხელეო თანამდებობისაგან. ამილახვრების სათავადოს საფიძველისაფუძველი ჩაეყარა XIV საუკუნის დამდეგს. გვარის აღზევება XV საუკუნის I ნახევრიდან დაიწყო. XV-XVI საუკუნებში სათავადოს მფლობელნი ზევდგინიძე-ამილახვრებად იწოდებოდნენ, XVII საუკუნიდან კი ამილახვრებად. ამილახვრები ფეოდალური ქართლის თვალსაჩინო პოლიტიკური, სამხედრო და კულტურის მოღვაწენი იყვნენ. სათავადოს უფროსი - ამილახორი ქართლის სამეფოს ერთ-ერთი დიდებული თავადი იყო. მისი შვილები, ამილახვრისშვილებად იწოდებოდნენ და, საგვარეულოს სხვა წევრებთან ერთად, მეორე და მესამე ხარისხის თავადებად ითვლებოდნენ. სათავადოს უფროსი, ჩვეულებრივად, ზემო ქართლის [[სადროშო|სადროშოს]] სარდალი და გორის [[მოურავი|მოურავიც]] იყო. სხვადასხვა დროს ამილახვრებს ეკავათ [[ეშიკაღასბაში|ეშიკაღასბაშის]], [[ბოქაულთუხუცესი|ბოქაულთუხუცესის]], [[ყორჩიბაში|ყორჩიბაშის]], [[მოლარეთუხუცესი|მოლარეთუხუცესისა]] და სხვა თანამდებობები.
 
ზედგინიძე-ამილახვართა სახლის განშტოებები იყო: [[გურამიშვილები]] და [[ტუსიშვილები]] [[კახეთი|კახეთში]], [[ხიდირბეკიშვილები]] [[სამცხე]]სა და [[შიდა ქართლი|შიდა ქართლში]], და [[ემუხვარები]] [[აფხაზეთი|აფხაზეთში]].
 
== რესურსები ინტერნეტში ==
* [http://burusi.wordpress.com/history/amilakhvari-2/ ამილახვრები]
 
== ლიტერატურა ==
* ''ბერძენიშვილი ნ.'', ფეოდალური ურთიერთობებიდან XV საუკუნეში, მის წგნ.: საქართველოს ოსტორიის საკითხები, წგნ. 2, თბ., 1965;
* ''გვრიტიშვილი დ.,'' ფეოდალური საქართველოს სოციალური ურთიერთობის ისტორიიდან (ქართლის სათავადოები), თბ., 1955;
* ''ქიქოძე მ.,'' ქართლის სათავადოების ისტორიიდან XV-XVIII სს. (საამილახორო), «მასალები„მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის»ისტორიისათვის“, 1963, ნაკვ. 35
* ''აკოფაშვილი გ.,'' ქსე, ტ. 1, გვ. 392, თბ., 1975
 
== რესურსები ინტერნეტში ==
* [http://burusi.wordpress.com/history/amilakhvari-2/ ამილახვრები]
 
[[კატეგორია:საქართველოს ფეოდალური საგვარეულოები]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ამილახვრები“-დან