მიწისქვეშა წყალი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

[[ხმელეთი]]ს ზედაპირის ქვეშ არსებულ პირველ უახლოეს, მუდმივად არსებულ უდაწნეო წყლიან ჰორიზონტს ეწოდება ''გრუნტის წყლის ჰორიზონტი''. უშუალოდ გრუნტის წყლის სარკის თავზე გავრცელებულია კაპილარული წყალი. ხმელეთის ზედაპირიდან [[გრუნტი]]ს წყლის სარკემდე არსებულ ზონას ''აერაციის ზონა'' ეწოდება.

წყალი აქ, ჩვეულებრივ, ჰიდროსტატიკური წნევის ქვეშ იმყოფება, ზოგჯერ კი უდაწნეოა. შრეთაშორისი მიწისქვეშა წყლის კვების არე განლაგებულია იქ, სადაც წყალშეუღწევადი ქანები ზედაპირზე შიშვლდება.

მიწისქვეშა წყალი ბუნებრივი ხსნარია, რომელიც 60-ზე მეტ ქიმიურ ელემენტს შეიცავს. მიწისქვეშა წყალში გვხვდება მიკროორგანიზმებიც. მათი გავრცლეების კანონზომიერება განპირობებლია მრავალი [[გეოლოგია|გეოლოგიური]] და [[ფიზიკური გეოგრაფია|ფიზიკურ-გეოგრაფიული]] ფაქტორით. ბაქნებსა და კიდური როფების არეებში უმეტესად გავრცელებულია [[არტეზიული წყლები|არტეზიული აუზები]], ნაოჭა სისტემებში კი უფრო ხშირად ნაპრალური ტიპის მიწისქვეშა წყალი გვხვდება.

მიწისქვეშა წყალი დედამიწის წყლის რესურსების შემადგენელი ნაწილია, ამიტომ მის შესწეავლას დიდი სახალხო-სამეურნეო მნიშვნელობა აქვს.

მიწისქვეშა წყალი ერთ-ეთი ნშვნელოვანი სასარგებლო წიაღისეულია.

 

== იხილეთ აგრეთვე ==

* [[წყლისშემცველი ჰორიზონტები]]

* [[წყალი]]

 

== რესურსები ინტერნეტში ==