ლითონები: განსხვავება გადახედვებს შორის

შედარებით ადვილად გასცემენ ელექტრონებს და გარდაიქმნებიან დადებითად დამუხტულ იონებად. ქიმიურად უფრო აქტიურია ის ლითონი, რომლის ატომები უფრო ადვილად გასცემს ელექტრონებს. მეტალები ძლიერი აღმდგენელებია. მეტალები რეაქციაში შედიან არამეტალებთან: [[ჟანგბადი|ჟანგბადთან]], [[გოგირდი|გოგირდთან]], ჰალოგენებთან, [[აზოტი|აზოტთან]], [[ფოსფორი|ფოსფორთან]]. რეაქციაში შედიან მჟავებთან და წყალთან.ტერმინი „ლითონი“ ბერძნული წარმოშობისაა (lithos — ქვა). შუა საუკუნეებამდე ცნობილი იყო მხოლოდ 7 ლითონი: [[ოქრო]], [[ვერცხლი]], [[სპილენძი]], [[კალა]], [[ტყვია]], [[რკინა]], ვერცხლისწყალი. ალქიმოკოსთა წარმოდგენით, ლითონები წარმოიქმნებოდა მიწის წიაღში პლანეტათა სინათლის სხივების ზემოქმედებით და იქვე თანდათანობით სრულყოფით გარდაიქმნებოდა ვერცხლად და ოქროდ. ([[ალქიმია]]). ალქიმიკოსები თვლიდნენ, რომ ლითონები შედგებოდა „ლითონური საწყისისა“ ([[ვერცხლისწყალი]]) და „წვადი საწყისისაგან“ (გოგირდი). XVIII საუკუნეში [[გოგირდი]] შეცვალეს ფლოგისტონით. ა. ლავუაზიემ უარყო ფლოგისტონის ჰიპოთეზა და დაასაბუთა, რომ ლითონები მარტივი ნივთიერებებია. 1789 წელს ლავუაზიემ ლითონებს მიაკუთვნა იმ დროისათვის ცნობილი 17 მარტივი ნივთიერება ( Sb, Ag, As, Bi, Co, Cu, Sn, Fe, Mn, Hg, Mo, Ni, Au, Pt, Pb, W, Zn