საქართველოს გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 6:
არქივის ზრდასთან ერთად, იცვლებოდა მუზეუმის დასახელებაც - 1935 წელს მთაწმინდის მუზეუმს ,,საქართველოს მწერალთა მუზეუმი", 1938 წელს კი ,,საქართველოს სახელმწიფო ლიტერატურის მუზეუმი" ეწოდა. ამავე წელს მუზეუმმა ისტორიულ შენობაში - კავკასიაში რუსეთის მეფისნაცვლის მოადგილის ყოფილ
სასახლეში დღევანდელ [[გიორგი ჭანტურია]]ს ქუჩაზე (ყოფილი არსენ ჯორჯიაშვილის, უფრო ადრე კი ბარიატინსკის ქუჩაზე ) დაიდო ბინა, სადაც დღემდე მდებარეობს.
გიორგი ლეონიძის ხელმძღვანელობის დროსაა შეგროვებული მუზეუმის უნიკალური ექსპონატების უმრავლესობა, რის გამოც, მუზეუმს 1967 წელს მისი სახელი ეწოდა, მწერლის გარდაცვალებიდან ერთი წლის შემდეგ.
ინსკის
დღეს ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმი 103 ათასამდე ხელნაწერს, 2 ათასამდე ფერწერულ და გრაფიკულ ნამუშევარს, 27 ათასამდე ფოტოს, ათასმდე მემორიალურ ნივთს და 40 ათასზე მეტ წიგნს ინახავს. ეს ექსპონატები ქართული და უცხოური ლიტერატურის განვითარების შესასწავლად უნიკალური მასალაა.
არქივში დაცული ამ მასალის მოვლის გარდა, ლიტერატურის მუზეუმი მასპინძლობს და ატარებს კულტურულ ღონისძიებებს. ასევე ეწევა საგამომცემლო საქმიანობას. სწორედ ამ სამ მიმართულებაზეა აგებული მუზეუმის განვითარების სტრატეგია.
1940-1952, წლებში ლიტერატურული მუზეუმი გამოსცემდა „[[ლიტერატურის მატიანე]]ს“
მუზეუმის დირექტორები სხვადასხვა წლებში იყვნენ▼
#[[გიორგი ლეონიძე]] 1931-1953
Line 25 ⟶ 27:
#იზა ორჯონიკიძე 1991-2010, თებერვალი
#ლაშა ბაქრაძე 2010 წლის მარტიდან
[[კატეგორია:თბილისის მუზეუმები]]
[[კატეგორია:ქართული ლიტერატურა]]
==ლიტერატურა==
* ''შუღლიაშვილი დ.,'' საქართველოს სახელმწიფო ლიტერატურული მუზეუმი. «საბჭოთა ხელოვნება», 1956, № 1;
* ''ჭიჭინაძე ს.,'' საქართველოს სახელმწიფო ლიტერატურული მუზეუმის XIX საუკუნის ქართიული ლიტერატურის ექსპოზიციის მეგზური, თბ., 1959;
*''მიქაძე გ.,'' ქსე, ტ. 6, გვ. 259, თბ., 1983
| |||