მანუჩარ II: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
+ლიტერატურა
ხაზი 30:
 
'''მანუჩარ II''' ''ჯაყელი'', მუსტაფა-ფაშა (გ. [[1614]]), [[სამცხე-საათაბაგო|სამცხის]] [[ათაბაგი]] [[1581]]-[[1614]], [[ქაიხოსრო II|ქაიხოსრო II-ის]] ძე. [[1576]]-[[1578]] [[ყვარყვარე IV ჯაყელი|ყვარყვარე IV-ის]] ავადმყოფობის გამო განაგებდა საათაბაგოს საქმეებს. [[1578]] წლის აგვისტოში ოსმალთა მიერ სპარსელთა დამარცხების (ჩილდირის ველზე) შემდეგ მანუჩარ II ოსმალებს დამორჩილდა. ოსმალთა სარდალმა მუსტაფა ლალა-ფაშამ ყვარყვარე და მანუჩარ II [[სტამბოლი|სტამბოლში]] გაგზავნა. აქ მანუჩარ II გაამაჰმადიანეს, მუსტაფა უწოდეს და [[1579]] ახალშექმნილი [[ახალციხის საფაშო|ახალციხის (ჩილდირის) საფაშო]] უბოძეს. მას ქართლის წინააღმდეგ ბრძოლა ევალებოდა. მანუჩარ II-მ ოსმალთა გეგმები ქართლის მეფეს [[სიმონ I]]-ს გაანდო. ოსმალები მუხრანის ველზე დამარცხდნენ. სულთნის ხელისუფლებამ მანუჩარ II-ის დასჯა გადაწყვიტა, მაგრამ მან თავი დააღწია მტერს და აჯანყება დაიწყო. [[1581]] მანუჩარ II-მ უარყო მაჰმადიანობა, ცოლად სიმონ I-ის ქალიშვილი ელენე შეირთო და ათაბაგი გახდა (ყვარყვარეს ნაცვლად). ოსმალებმა ჩილდირის ბეგლარბეგად იუსუფ-ფაშა დასვეს და აჯანყების ჩაქრობა დაავალეს, მაგრამ მან ეს ვერ შეძლო. ოსმალები კოპრომისზე წავიდნენ — [[1583]] ბეგლარბეგად მანუჩარ II აღადგინეს. იგი სულთნისაგან ქრისტიანობის შენარჩუნებით ათაბაგობის აღდგენას მოითხოვდა. ოსმალებს მესხეთის ინკორპორაცია ჰქონდა გადაწყვეტილი და [[1587]] მანუჩარ II-ის წინააღმდეგ ჯარი გაგზავნეს. მანუჩარ II ირანის ორიენტაციის გზას დაადგა და თვითონაც ირანში გადავიდა.
==ლიტერატურა==
*''ლომსაძე შ.,'' ქსე, ტ. 6, გვ. 415-416, თბ., 1983
 
{{დაიწყე ყუთი}}
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/მანუჩარ_II“-დან