'''ჯუვეინი''', ალა ალ-დინ ათა მალიქ იბნ მუჰამად ჯუვეინი''', (*დ. [[1226]] ―— †გ. [[1283]]), ირანელი ისტორიკოსი და სახელმწიფო მოღვაწე. ჯუვეინების გვარი ძველთაგანვე ცნობილი იყო [[ირანი|ირანში]]. ჯუვეინის პაპა ხვარაზმშაჰ მუჰამადის დაახლოებული პირი ყოფილა, მამა და ძმა მონღოლებს ემსახურებოდნენ. ჯუვეინი 15 წლიდან უკვე მონღოლთა სამსახურში იყო, შემდეგ კი [[ბაღდადი|ბაღდადისა]] და [[ერაყი|ერაყის]] გამგებლის თანამდებობასაც მიაღწია. მან რამდენიმეჯერ იმოგზაურა [[მონღოლეთი|მონღოლეთში]] დიდი ყაენის კარზე. ავტორია სამტომიანი თხზულებებისა "ქვეყნის დაპყრობის ისტორია" ("თარიხე ჯაჰანგოშაჲ", დაწერილია 1252-1260), რომელიც შეიცავს [[ჩინგიზ-ყაენი|ჩინგიზ-ყაენის]] მიერ შექმნილი სახელმწიფოსა და მონღოლთა დაპყრობლური ომების ისტორია. დიდი მნიშვნელობა აქვს ჯუვეინის ცნობებს ამიერკავკასიის ქვეყნებში მონღოლთა შემოსევების შესახებ. ეს თხზულება გამოყენებული აქვს XIV საუკუნის ქართველ ანონიმ ისტორიკოსს - ჟამთააღმწერელს.
