'''რაინჰაიტსგებოტი''' ([[გერმანული ენა|გერმ.]] ''Reinheitsgebot'' - სისუფთავის მოთხოვნა) - კანონი, რომელიც კონტროლს უწევს გერმანიაში ლუდის სისუფთავეს. კანონის თანახმად ლუდის წარმოებისათვის უნდა გამოიყენებოდეს მხოლოდ 3 ინგრედიენტი: [[წყალი]], [[ქერი]] და [[სვია]].
კანონი გამოვიდა ქალაქ ინჰოლშტადტში ([[ბავარია|ბავარიის]] საჰერცოგო) [[1516]] წლის 23 აპრილს. ამ კანონში დადგენილი იყო ლუდის წარმოებისა და ვაჭრობის წესები. [[1906]] წლიდან ეს კანონი გერმანიის იმპერიის მთელ ტერიტორიაზე ვრცელდება. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ გერმანიაში ყველა კანონი, რომელიც ლუდს ეხებოდა, ერთიანდება კანონში ლუდის გადასახედებზე, რომელიც [[1923]] წლის 9 ივლისს გამოიცა და ჩასწორდა [[1952]] წელს ჩასწორდა.
==ცნობები==
ამ კანონს 500 წლიანი ისტორი აქვს და მასთან დაკავშირებით რამდენიმე ფაქტი უნდა აღინიშნოს. ბავარიის კანონი "ლუდის სისუფთავეზე" [[1516]] წლიდან ითვლება ერთ-ერთ უძველეს კანონად ითვლება, რომელიც როდესმე დაწესებულა საკვებ პროდუქტებზე. კანონი შემდეგ გადაიყვანეს ნაციონალურ ჭრილში დაგადაიყვანეს დაარქვესდა "გერმანული კანონი ლუდის სისუფთავეზე", საბოლოოდ კი "კანონი ლუდის წარმოებაზე" დაარქვეს. ევროპის ბაზრის ლიბერალიზაციის დროს, კანონი მთლიანად ევროპაზე გავრცელდა. ინგრედიენტები შევიდა სახელით "დაშვებული ინგრედიენტები", რომელშიც ლუდი დაცულია როგორც "ტრადიციული კვების პროდუქტი". ბავარიელებისთვის სამწუხაროდ, ლუდის სისუფთავეზე კანონი ნაპოვნია ტიურინგიაში, რომელიც 82 წლით გვიან გამოსცეს, ვიდრე ბავარიაში. ჯერ კიდევ [[1351]] წელს ქ. ერფურტში გამოცემული იყო შიდაწესდება თუ როგორ უნდა დამზადებულიყო ლუდი მკაცრად განსაზღვრული ინგრედიენტებით. [[მიუნხენი|მიუნხენის]] მუნიციპალიტეტმა ლუდის წარმოებაზე კონტროლი [[1363]] წელს დაიწყო. პირველი ცნობა ლუდის ხარშვისას უნდა გამოეყენებინათ მხოლოდ ქერი, სვია და წყალი [[1453]] წლით თარიღდება. ამ დროისათვის ტიურინგიაში კანონი უკვე 20 წლის მიღებული იყო. [[1434]] წელს მიღებული კანონი ვაისენზეში (ტიურინგია) გამოიცა და ნაპოვნი იქა შუასაუკუნეების რუნებურგში [[1999]] წელს ერფურტთან ახლოს იქნა ნაპოვნი.
