გოჰარ გასპარიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ →ლიტერატურა: clean up, Replaced: {{სომხეთი}} → {{ესკიზი-სომხეთი}}, using Project:AWB |
23artashes (განხილვა | წვლილი) No edit summary |
||
ხაზი 5:
განათლება მიიღო კაიროში. 1948 წლიდან ცხოვრობს ერევანში. 1949 წლიდან [[ერევნის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი]]ს სოლისტია. ნატიფი გემოვნებით ასრულებს განსხვავებული სტილის პარტიებს, რომელთაგან აღსანიშნავია: ანუში, შუშანი (ტიგრანიანის „ანუში“, „დავით-ბეგი“), გოჰარი (სტეფანიანის „გმირი ქალი“, სსრკ სახელმწიფო პრემია, 1951), ლუჩია (დონიცეტის „ლუჩია დი ლამერმური“), ლაკმე (დელიბის „ლაკმე“), ვიოლეტა და დეზდემონა (ვერდის „ტრავიატა“, „ოტელო“), როზინა (როსინის „სევილიელი დალაქი“) და სხვა. გოჰარ გასპარიანისაკონცერტო მომღერალიც არის, გასტროლებით აქვს მოვლილი მრავალი ქვეყანა. სსრკ VII-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. სომხეთის სახელმწიფო პრემია (1964).
==ლიტერატურა==
[[ფაილი:Gohar-gasparyan&students.jpg|thumb|400px|right|'''გოჰარ გასპარიანი თავის სტუდენტებს.''' ''მარცხნიდან მარჯვნივ:'' Karine Jalalbekyan (სომხეთი), მარი Tombulyan (საბერძნეთი), ელენე Hovhannisyan (სომხეთი), Gohar Gasparyan, Armenuhi Tovmasyan (აშშ), დავით Varzhapetyan (კანადა), Shake Aschyan (სომხეთი), Hellas Chakhoyan (სომხეთი), ოლგა Zakarian (სომხეთი).]]
* [[ქსე]], ტ. 3, გვ. 11, თბ., 1978
| |||