ანასტასია ერისთავი-ხოშტარია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
{{საკონკურსო|სახელი, გვარი = !პაატა :)! |იმეილი=!აქ ჩაწერეთ იმეილი, რომლითაც თქვენთან კავშირი შეიძლება!|სათაური=ანასტასია ერისთავი-ხოშტარია|ტელეფონი=!გთხოვთ აქ ჩაწეროთ ტელეფონი, რომლითაც თქვენთან კავშირი შეიძლება, ან დასაკავშირებელი იმეილი, მოგების შემთხვევაში დაკავშირებისთვის!}}
 
'''ანასტასია ერისთავი-ხოშტარია''' (დაბ. [[3 თებერვალი]], [[1868]] - გარდ. [[1 მაისი]], [[1951]]) [[ქართველები|ქართველი]], [[ქალი]] [[ნოველისტი]].
 
ის დაიბადა [[გორი|გორელების]] ა[[არისტოკრატია|არისტოკრატიულ]] ოჯახში. ის თავიდან თავის მშობლიურ [[ქალაქი|ქალაქში]] მასწავლებლად მუშაობდა. სადაც მან დაარსა უფასო სკოლა გლეხების ბავშვებისათვის, ხოლო მოგვიანებით ქალთა ორგანიზაცია მანდილოსანი ([[1913]]-[[1914]]). მსი დებიუტი შედგა [[1885]] წელს, როდესაც თარგმნა [[ოსები|ოსებზე]] [[ლეგენდა|ლეგენდები]] "ბესო". [[1890]] წელს ის [[აკაკი წერეთელი]]ს ხელშეწყობით [[თბილისი|თბილისში]] გადავიდა, რათა გაეგრძელებინა სამწერლო კარიერა. მის პირველ ნოველებს ''"მოლიპულ გზაზე ([[1897]])"'' და ''"ბედის ტრიალი ([[1901]])"'' საკმაო წარმატება ხვდათ. ის იყო პირველი ქართველი ქაი მწერალი, რომელმაც ყურადღება გაამახვილა ქალების პრობლემებზე და მისი ნაწარმოებები გათვლილი იყო განათლებულ ფენაზე. ერისთავი-ხოშტარიას ნოველები და მოკლე ისტორიები მისდევს ერთ ხაზს: ისინი აღწერენ ქართველი აზნაური ქალების ცხოვრებას XIX საუკუნის შუა ხანებში, როდესაც ხდებოდა ძველი ფასეულობების ცვლილება და ახალი ეკონომიკურ მორალური წესრიგი ყალიბდებოდა. მისი იეალები იყო თავისუფალი შრომა, გულწრფელი სიყვარული და გამოდიოდა "თიხის ფეხებიანი" გმირების წინააღმდეგ. [[1921]] წელს [[რუსეთ-საქართველოს ომი (1921)|საბჭოეთის შემოჭრის]] შემდეგ, ის წავიდა მწერლობიდან და მხოლოდ საკუთარი ნაწარმოებების "პოლიტიკურად კორექტულ" შესავლებს წერდა.<ref>[[დონალდ რეიფილდი]] (2000), ''[[ქართული ლიტერატურა: ისტორია]]'': II გამოცემა, გვ. 217. Routledge, ISBN 0-7007-1163-5</ref>