კრიმინალისტიკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ მონაცემთა განახლება, დამატება, პუნქტუაცია, ორთოგრაფია, სტილის გამართვა, გაფორმება |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{ვიკიფიცირება}}
'''კრიმინალისტიკის''' საგანს ერთ-ერთი მნშვნელოვანი ადგილი უკავია. მისი უმნიშვნელოვანესი მიზანია ოპერატიულ-სამძებრო და წინასწარი გამოძიების ორგანოების შეიარაღაბა დანაშაულის სწრაფი, სრული გახსნა, დანაშაულის აღკვეთისა და თავიდან აცილებისათვის. საჭირო სპეციალური სამეცნიერო-ტექნიკური ხერხებითა და საშუალებებით, ტაქტიკური ხერხებითა და ცალკეული სახის დანაშაულთა გახსნის მეთოდიკის გამოსაყენებელი რეკომენდაციიებით.
სოციალურ მეცნიერებას კანონზე უფრო ხშირად აქვს შეხება დანაშაულის გამოწვევასთან, გასწორებასთან და მის არიდებასთან. იმის მიუხედაბად, რომ ეს არის სპეციალობა, კრიმინალისტიკა არ არის ცალკე მეცნიერული დარგი; იგი აერთიანებს სტატისტიკოსების, ფსიქიატრების, სოციოლოგების, იურისტების , პოლიციის ჩინოსნების, სასჯელ-აღსრულების დეპარტამენტის წარმომადგენლებისა და ბოლო დროს ბიოლოგების ძალებს. დანაშაულის შემსწავლელ საგანს პოლიციის აკადენიაში შეისწავლიან, თუმცა უფრო დაწვრილებით იგი შეისწავლება უნივერსიტეტში.
დანაშაულთა გახსნის სასწავლო-სამეცნიერო და მეთოდოლოგიური რეკომენდაციების გარდა იგი შეისწავლის და ქმნის, აგრეთვე დანაშაულის გახსნისა და თავიდან აცილებისათვის გამოსაძიებელ საქმეზე სჭირო მტკიცებულებათა აღმოჩენის, მათი გამოკვლების სპეციალურ ხერხებსა და სამეცნიერო-ტექნიკურ საშუალებებს. ამავე მიზნებისათვის კრიმინალისტიკა ემოქმედებითად იყენებს საბუნებისმეტყველო და ჰუმანიტარული დარგის მეცნიერებების მიღწევებს, მტკიცებულებათა გამოკვლევისათვის საჭირო მაღალმგრძნობიარე კვლევის უახლეს სამეცნიერო-ტექნიკურ ხერხებსა და საშუალებებს.▼
▲დანაშაულთა გახსნის სასწავლო-სამეცნიერო და მეთოდოლოგიური რეკომენდაციების გარდა იგი შეისწავლის და ქმნის, აგრეთვე დანაშაულის გახსნისა და თავიდან აცილებისათვის გამოსაძიებელ საქმეზე სჭირო მტკიცებულებათა აღმოჩენის, მათი გამოკვლების სპეციალურ ხერხებსა და სამეცნიერო-ტექნიკურ საშუალებებს. ამავე მიზნებისათვის კრიმინალისტიკა
==გამოსწორება==
კრიმინალისტიკის მთავარი მიზანი და ინტერესი არის გამოსწორება : რა უნდა გაუკეთდეს [[დამნაშავე]]ს, მისი დაჭერის , გასამართლების და სასჯელის მისჯის შემდეგ. მეცხრამეტე საუკუნემდე, დასჯა ითვალისწინებდა საზოგადო დამცირებას, ცემას და/ან [[წამება]]ს, სიკვდილს, [[ჯარიმა]]სა და [[ქონების კონფისკაცია]]ს. დაპატიმრება, როგორც [[სასჯელი]] იწყება მხოლოდ მე-16 საუკუნიდან, ისიც, მხოლოდ ნაკლებად საშიში დანაშაულისთვის. მხოლოდ მე-19 საუკუნის მეორე ნახევრიდან დაპატიმრება გახდა ყველაზე გავრცელებული დასჯა. ამაში უდიდესი წვლილი მიუძღვის კრიმინალისტებს, რომლებმაც დაარწმუნეს საზოგადოება დასჯის სხვა ხერხების არაეფექტურობაში. თანდათანობით დაპატიმრების მიზანი გახდა დამნაშავეების გამოსწორება მათი გათავისუფლების შემდეგ. სატუსაღოები ახალგაზრდა ახალგაზრდა დამნაშავეებისთვის, დაფუძნდა 1876 ელმირაში, ნიუ-იორკის შტატი და ეწოდებოდა რეფორმატორია. მათი ერთ-ერთი მთავარი მიზანი იყო [[სატუსაღო]]ში მყოფთა [[განათლება]].
| |||