თეოდოსიუს II (ბიზანტია): განსხვავება გადახედვებს შორის

}}

'''თეოდოსიუს II''' (''ფლავიუს თეოდორიუს იუნიორი'') ([[377]]- [[408]]) — [[აღმოსავლეთ რომის იმპერია|აღმოსავლეთ რომის]] [[იმპერატორი]] [[408]]-[[450]] წლებში. [[აღმოსავლეთ რომის იმპერია|აღმოსავლეთ რომის]] იმპერატორ [[არკადიუსი (ბიზანტია)|არკადიუსის]] ვაჟი. მამის სიკვდილის შემდეგ [[408]] წელს 7 წლის ასაკში გახდა [[აღმოსავლეთ რომის იმპერია|აღმოსავლეთ რომის]] იმპერატორი. <br />

[[421]] წელს, პულხერიას თაოსნობით, იქორწინა მრავალმხრივ განათლებულ [[ევდოკია (ბიზანტია)|ევდოკიაზე]]. ევდოკიასა და პულქერიას შორის გარკვეული პერიოდის შემდეგ უთანხმოება ჩამოვარდა და პულხერია საკუთარი ნებით გაერიდა სახელმწიფოს მართვა-გამგეობას. ცოტა ხნის შემდეგ მეუღლისადმი თვითონ დედოფლის ერთგულებაში შეიტანეს ეჭვი. რის შემდეგაც ის საკუთარი ნებით გადასახლდა [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]], სადაც აღესრულა კიდეც. ამის შემდეგ თეოდოსიმ დაითანხმა თავისი და სასახლეში დაბრუნებულიყო. <br /> თეოდოსიუსი მმართველობის უდიდესი პერიოდი თუ არ ჩავთვლით მცირე დაპირისპირებას [[სპარსეთი|სპარსეთთან]], მშვიდობიანობა იყო. ხოლო [[447]] წელს იმპერიას თავს დაესხა [[ჰუნები]]ს ბელადი [[ატილა]]. ბრძოლაში [[ბიზანტია|ბიზანტიელები]] დამარცხდნენ და ზავის სანაცვლოდ თეოდოსიუსი დათანხმდა ხარკის გადახდას.<br /> თეოდოსიუსი დროს [[კონსტანტინოპოლი|კონსტანტინოპოლს]] შემოავლეს მძლავრი გალავანი, რომელიც ცნობილია ”[[თეოდოსიუსის კედლები]]ს” სახელით. [[425]] წელს გაიხსნა [[კონსტანტინოპოლი]]ს უნივერსიტეტი. [[438]] წელს გამოსცა თეოდოსიუსის კოდექსი, რომელიც მოიცავდა სისხლის, საეკლესიო და სამოქალაქო სამართალს (''Codex Thedosianus''). თეოდოსი ნადირობის დროს გადმოვარდა ცხენიდან, დაიზიანა ხერხემალი და მეორე დღეს გარდაიცვალა.