|
[[ფაილი:Icon-Pentecost.jpg|thumb|სულთმოფენობის [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებლური]] [[ხატი]]. ქვედა ნაწილზე გამოსახულია [[ალეგორია|ალეგორიული]] ფიგურა, სახელად [[კოსმოსი (ფილოსოფია)|კოსმოსი]], რაც სიმბოლურად გამოხატავს [[სამყარო]]ს.]]
[[ამაღლება (დღესასწაული)|ამაღლების]] შემდეგ [[ქრისტეს მოციქულები|მოწაფეები]] [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]] დაბრუნდნენ. ისინი ერთად ელოდებოდნენ დაპირებულდაპირებული ნუგეშისმცემელისნუგეშისმცემლის - [[სულიწმინდასულიწმიდი]]ს - მოვლინებას. და აი, ამაღლებიდან მეათე დღეს (რომელიც [[აღდგომა|აღდგომიდან]] ორმოცდამეათე დღეა), დილის ცხრა საათზე, [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]] მოულოდნელად ამოვარდა უცნაური ქარი, ციდან გარდამოვიდა ღმრთაებრივი ცეცხლი და მოწაფეებს ცეცხლის ენების სახით დაადგა თავზე. მოწაფეებმა, რომლებმაცრომლებიც აქამდემანამდე [[ებრაელები|ებრაელებთან]] შეხვედრას ერიდებოდნენ, საოცარი ძალით დაიწყეს ქადაგება სხვადასხვა ენაზე. სულიწმინდისსულიწმიდის მადლი [[იესო ქრისტე|ქრისტეს]] 120 მოწაფეზე გადმოვიდა, მაგრამ უკვე პირველ დღეს წმ. [[პეტრე მოციქული]]ს პირველივე ქადაგებამ 3000 ადამიანი მოაქცია. სულთმოფენობის დღესასწაულზე, რომელიც ასევე [[თორმეტი უდიდესი ქრისტიანული დღესასწაული|ათორმეტთაგანია]], [[აღდგომა|აღდგომიდან]] ორმოცდამეათე დღეს, ტაძრებში საზეიმო წირვა-ლოცვა სრულდება,; წირვის შემდეგ იკითხება მუხლმოდრეკის ლოცვები, რომლისრა დროსაც პირველად იყრიან მუხლს აღდგომის დღესასწაულის შემდეგ;. ამ დღეს [[ქრისტიანობა|ქრისტიანები]] ასევე პირველად ამბობენ [[სულიწმინდასულიწმიდა|სულიწმინდისსულიწმიდის]] მოწვევის ლოცვას; „ მეუფეო„მეუფეო ზეცათაო“....
სულთმოფენობის დღესასწაულს მეტად ღრმა სიმბოლური მნიშვნელობა აქვს;: როდესაც წმ. წინასწარმეტყველი [[მოსე]] [[ებრაელები|ებრაელებს]] [[ძველი ეგვიპტე|ეგვიპტიდან]] გამოუძღვა, მან ისინი მეორმოცე დღეს [[სინას მთა|სინას]] წმ. მთასთან მიიყვანა, ხოლო ორმოცდამეათე დღეს მისცა ღმრთაებრივი სჯული [[ძველი აღთქმა|ძველი აღთქმისა]]. აქედან მოყოლებული, დღე სჯულის მიღებისა ებრაელებისათვის უდიდესი ყოველწლიური დღესასწაული იყო, რომლის დროსაც [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]] მთელი მაშინდელი მსოფლიოდან თითქმის ყველა ებრაელი იკრიბებოდა. [[იესო ქრისტე|ღმერთმა]] სწორედ ამ დღეს მოუვლინა მოწაფეებს [[სულიწმინდასულიწმიდა|სულიწმინდისსულიწმიდის]] მადლი, რაც [[ძველი აღთქმა|ძველი სჯულის]] [[ახალი აღთქმა|ახლით]] შეცვლის ნიშანი იყო. ეს დღე ქრისტეს ეკლესიის დაარსების დღედ ითვლება.
ტრადიციულად, სულთმოფენობის დღესასწაულზე ეკლესიები მწვანით უნდა შეიმოსოს. ტაძარი შიგნიდან ირთვება [[ყვავილი|ყვავილებით]], [[ფოთოლი|ფოთლებითა]] და აყვავებული ტოტებით,; ძირს ეფინება რაც შეიძლება ბევრი [[ბალახი]]. [[ქრისტიანობა|მორწმუნეები]] [[წირვა]]ზე მიდიან ყვავილის ლამაზი თაიგულებით,; შუაში დამაგრებულიდამაგრებულია ანთებული [[სანთელი|სანთლებითსანთლები]], რომლებიც წირვის შემდეგ იკურთხება. ეს ყველაფერი საოცარსაოცარი სანახაობას წარმოადგენსსანახაობაა. ტაძრის მწვანედმწვანით შემოსვის ტრადიციაც ძველი აღთქმიდან მოდის,: [[ებრაელები]] [[მოსეს სჯულის წიგნი|სჯულის]] მიღების დღესასწაულზე [[მამა ღმერთი|უფალს]] მადლობის ნიშნად ტაძარში პირველ ნაყოფს სწირავდნენ.
იგულისხმება, რომ [[სულიწმინდასულიწმიდა|სულიწმინდისსულიწმიდის]] მადლი ამ სიმწვენეზესიმწვანეზე გადმოდის, რის გამოც მორწმუნეები ტაძარში დაფენილ სიმწვენესა დასიმწვანეს, ბალახებს მთელიმთელ წელიწელს ინახავენ - ამ ბალახის ნახარშს კურნების სასწაულმოქმედისასწაულთმოქმედი ძალა აქვს, რაშიც თითოეულ ადამიანს შეუძლია დარწმუნდეს.
{{ესკიზი-რელიგია}}
|
