[[ფაილი:Sretenie.jpg|thumb|right|250px|მირქმა, XV საუკუნის რუსული ხატი]]
'''მირქმა''' –, [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული ეკლესიის]] ერთ-ერთი უძველესი დღესასწაული. იგი [[VI საუკუნე]]მდე გამორჩეული ზეიმით არ აღინიშნებოდა. [[528]] წელს, იმპერატორ [[იუსტინიან I (ბიზანტია)|იუსტინიანე]]ს ([[527]]-[[565]]) დროს, ანტიოქიას თავს დაატყდა საშინელი მიწისძვრა, რომელსაც მრავალი ადამიანი ემსხვერპლა. ერთ უბედურებას სხვამეორე დაერთო – შავი ჭირის ეპიდემია: ყოველდღე რამდენიმე ათასი კაცი იხოცებოდა. ამ განსაცდელის ჟამს ერთ კეთილმსახურ ქრისტიანს ზეგარდმო ეუწყა, რომ მირქმის დღესასწულიდღესასწაული უფრო საზეიმოდ აღენიშნათ, და, როცა ამ დღეს ღამისთევის ლოცვები და ლიტანიობა აღასრულეს, [[ბიზანტია]]ში უბედურებათა წყება შეწყდა. ღვთისადმი მადლიერების ნიშნად, [[544]] წელს, ეკლესიამ განაჩინა, მირქმა (მიგებება) უფლისა ღვთისა და მაცხოვრისა ჩვენისა იესო ქრისტესი აღენიშნათ უფრო საზეიმოდ აღენიშნათ .