ეროსი (მითოლოგია): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ ბოტის დამატება: sq:Erosi |
მNo edit summary |
||
ხაზი 1:
{{მმ*|ეროსი}}
[[ფაილი:Eros_Farnese_MAN_Napoli_6353.jpg|thumb|right|120px|ეროსი, პომპეუსის მარმარილო, ნეაპოლის არქეოლოგიური მუზეუმი]]
'''ეროსი''' ({{lang-el|Έρως}}), [[ბერძნული მითოლოგია|ბერძნული მითოლოგიის]] ერთ–ერთი უძველესი [[ღვთაება]]. იგი სამყაროს საწყისად მიაჩნდათ. ითვლებოდა ბუნების სტიქიური, შემოქმედებითი ძალების ღვთაებად. ეროსის მშობლებად [[ქაოსი]] და [[ურანოსი]] (ზოგჯერ ქაოსი და [[გეა]]) ითვლებოდა. მოგვიანებით ეროსი [[არესი|არესის]] და [[აფროდიტე|აფროდიტეს]] ვაჟად მიიჩნიეს. გვიანდელი მითების თანახმად ახლადშობილი ეროსი კინაღამ მოკლა [[ზევსი|ზევსმა]], მაგრამ აფროდიტემ იხსნა იგი და
ზოგჯერ ეროსი [[გაზაფხული|გაზაფხულის]] ღმერთადაც მიაჩნდათ. ეროსი განაგებდა და მფარველობდა ადამიანების და ღმერთების შინაგან ბუნებას და ზნეობას. ეროსის სიძლიერის წინაშე უკან იხევდნენ როგორც ადამიანები, ასევე ღმერთები. შედარებით გვიან ეროსი ხდება სიყვარულის ღმერთი, აფროდიტეს თანამგზავრი და მოციქული. ეროსის მშვილდიდან ნასროლი ოქროს ისარი არ ცდება არც ღმერთებს და არც ადამიანებს. შეაქვს მათს სულსა და ხორცში სიყვარულის მძაფრი გრძნობა, რომელსაც თან ახლავს სიხარული, ბედნიერება, ტკივილი და ზოგჯერ დაღუპვაც. ეროსი ითვლება არა მხოლოდ ქალ–ვაჟის, არამედ მეგობრული სიყვარულის ღმერთადაც. ელინისტურ ეპოქაში წარმოიშვა აზრი მრავალი ეროის არსებობის შესახებ. რომში ეროსს ხან ამორს უწოდებდნენ (''[[ლათ.]]'' amor – სიყვარული, ქართულში ფრანგულიდანაა შემოსული და ამური ეწოდება), ხან კუპიდონს (cupido - გულით ნდობა, ვნებიანი სიყვარული). თანდათანობით ეროსი გახდა მწუხარებაში დამშვიდების ღვთაება. ამიტომ საფლავებზე ზოგჯერ მისი პატარა ქანდაკებები გვხვდება. მართალია [[საბერძნეთი|საბერძნეთში]] ფართოდ იყო გავრცელებული ეროსის კულტი, მაგრამ არა მისი ტაძრები. ეროსის ყველაზე მეტად ცნობილი [[ტაძარი]] განლაგებული იყო თესპიაში, სადაც ხუთ წელიწადში ერთხელ ეროსისადმი მიძღვნილი დღესასწაულები [[ეროტიდიები]] იმართებოდა.
| |||