მითანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ხურიტები თაყვანს სცემდნენ არა მარტო საკუთარი პანთეონის ღვთაებებს, არამედ უცხო წარმოშობის, კერძოდ, ინდოარიული წარმოშობის (მითრა, ვარუნა, ინდრა, ნასატია) ღმერთებსაც. პანთეონის სათავეში იდგა ღვთაებრივი წყვილი: ქალიშხლისა და ამინდის ღვთაება [[თეშუფი]] და მისი მეუღლე [[ხეფათი]], რომელთაც თაყვანს სცემდნენ მახლობელი აღმოსავლეთის მრავალ ქვეყანაში. მათ ძეს – ''შარუმას'' – აიგივებდნენ ხეთური ქალაქების – ''ნერიქისა'' და ''ციფალანდის'' – ქარიშხლისა და ამინდის ღვთაებასთან. ''შაიმეგი'' განასახიერებდა მზის ღვთაებას, ხოლო ''შაუშქა'' (''შავუშქა'') ომისა და სიყვარულის ღვთაებას.

მთვარის ღვთაებას ''ქუშუხი''/''ქუშახი'' (მესოპ. სინი, სუენი) ერქვა. ღმერთთა მამას ქუმარვეს (ხეთ. ''ქუმარბის'') ეძახდნენ, ხოლო დიდ დედა-ქალღმერთს – ''ქუბაბას'' (''ქუვავას''). ხურიტებს ჰყავდათ მრავალი მეორეხარისხოვანი ღვთაებაც (''თაშმიშუ'', ''ფიშაიშაფხი'', ''ხეშუე'' და სხვ.).