აღაპი: განსხვავება გადახედვებს შორის

აღაპის ჩასაწერად ჩვეულებრივად იყენებდნენ [[სვინაქსარი|სვინაქსარს]], სადაც აღნიშნავდნენ შემომწირველთა სახელებს, შემოწირულებას და მიცვალებულის მოხსენიების დღესა და წესს. ასეთ მინაწერებს შეიცავს იერუსალიმისა და გოლგოთის ქართული სვინაქსარები. რადგან აღაპები სვინაქსარზე წლებისა და საუკუნეების განმავლობაში იწერებოდა, ხელნაწერი ძველდებოდა, იხეოდა. მათი განახლებისა და თავმოყრის მიზნით აღაპების ტექსტებს ცალკე იწერდნენ. ამგვარი სააღაპე წიგნის ნიმუშია 1901 წელს გამოცემული "ათონის ივერიის მონასტრის 1074 წლის ხელნაწერი აღაპები".

 

[[cs:Agapé]]

[[da:Agape]]