'''იოსები''' (― † 13 მაისი. [[24 მაისი]]. [[1776]]), დასავლეთ საქართველოს[[საქართველო]]ს [[კათალიკოსკათოლიკოს-პატრიარქი]] [[1769]]-76[[1776]] წლებში, იმავდროულად გელათის მიტროპოლოტი [[1745]]-76[[1776]] წლებში, იმერთა მეფის [[ალექსანდრე V]]-ის ძე, [[სოლომონ I]]-ის უფროსი ძმა. კათალიკოსადკათოლიკოს-პატრიარქად დანიშნა სოლომონ I-მა. იყო ცენტრალური ხელისუფლების გაძლიერების მომხრე. [[1760]] წელს გელათის ღვთისმშობლის ტაძარში ააშენა სამღვდელთმთავრო ქვის ტახტი, რომლის წარწერაშიც იხსენიება. გამოხატულია ამავე ტაძრის კედლებზე. დაეხმარა სოლომონ I-ს რაჭის ერისთავის როსტომის საბოლოო განადგურებაში. [[1771]]-73[[1773]] წლებში იოსებს მოლაპარაკება ჰქონდა კაცია II დადიანთან ზავის შესახებ, მაგრამ შედეგს ვერ მიაღწია. იოსები იცავდა დასავლეთ საქართველოს საეკლესიო ერთიანობას, ამიტომაც არ ცნობდა დადიანის მიერ ახალდადგენილ ოდიშის კათალიკოსკათოლიკოს-პატრიარქს. იოსებს პოლიტიკურ-კონფესიონალურ ნიადაგზე უკმაყოფილება ჰქონდა იმერეთში მყოფ იტალიელ მისიონერებთან.
