ნაკრძალი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ძველ საქართველოში არსებობდა ე. წ. ''ყორუღი'', რაც ამა თუ იმ მიზნით დაცულ, საერთოდ ნაკრძალ ადგილს ნიშნავდა. [[ვახტანგ VI]]-ის [[ვახტანგ VI-ის სამართლის წიგნთა კრებული|სამართლებრივ წიგნში]] ყორუღუ ნაკრძალ „სანადირო ალაგს“ აღნიშნავდა (მ. 172), [[დასტურლამალი|დასტურლამალში]] კი — შავარდნის ბუდეების ადგილსამყოფელს, სადაც აკრძალული იყო ხეების მოჭრა და სიარული (§ 198). ვახტანგ მეფის დასტურლამალშივე იხსენიება მეყორუღე, რომელსაც საძოვრის დაცვა ევალებოდა (§ 103).

 

 

[[კატეგორია:გარემოს დაცვა]]