''' 1829 წლის ადრიანოპოლის სამშვიდობო ხელშეკრულება''' — სამშვიდობო ხელშეკრულებაა [[რუსეთის იმპერია|რუსეთსა]] და [[ოსმალეთის იმპერია]]ს (თურქეთი) შორის, რითაც დამთავრდა [[რუსეთ-თურქეთისოსმალეთის ომი (1828—18291828-1829)|რუსეთ-თურქეთის ომი 1828—1829]] წლებში.
ხელმოწერილი იქნა {{OldStyleDate|14|სექტემბერი|1829|2}} წელს ადრიანოპოლში ([[ედირნე (ქალაქი)|ედირნე]]) რუსეთის მხრიდან ხელს აწერენ — [[ორლოვი, ალექსეი ფეოდორის ძე ორლოვი]] და [[პალენ, ფეოდორ პეტრეს ძე პალენ]], თურქეთის მხრიდან ხელს აწერენ — [[მეჰმედ სადიკ-ეფენდი]] და [[აბდულ კადირ-ბეი]]. შედგებოდა 16 სტატიისაგან, ცალკე უპირატესობის აქტებისაგან [[მოლდავეთის სამთავრო]]სა და [[ვლახეთის სამთავროვლახეთი]]სათვისს სამთავროსათვის და [[კონტრიბუცია|კონტრიბუციის]] განმარტებითი აქტისაგან.
ხელშეკრულების თანახმად, რუსეთი თურქეთს უბრუნებდა თურქეთსომის დროს დაკავებული ევროპული ნაწილის ყველა ტერიტორიას დაკავებულს ომის დროს გარდა [[დუნაი (მდინარე)|დუნაის]] ყელისა არსებული კუნძულებით. რუსეთის ხელში გადადიოდა [[შავი ზღვა|შავი ზღვის]] აღმოსავლეთ სანაპირო მდინარე [[ყუბანი (მდინარე)|ყუბანის]] ყელიდან - წმ. ნიკოლოზის ნავმისადგომამდე ციხე-სიმაგრეები [[ანაპა]], [[ნოვოროსიისკი|სუჯუკ-ყალე (ნოვოროსიისკი)]] და [[ფოთი]], ასევე ქალაქები [[ახალციხე]] და [[ახალქალაქი]]. თურქეთი აღიარებდა საქართველოს რუსეთის ხელში გადასვლას. რუსეთის ხელში გადადიოდა [[იმერეთი]], [[სამეგრელო]], [[გურია]], [[აფხაზეთი]] ასევე [[ერევნის სახანო|ერევნის]] და [[ნახჭევნის სახანო|ნახჭევანისნახჭევანი]]ს სახანოები (გადასცა ირანმა [[თურქმანჩაის სამშვიდობო ხელშეკრულება|თურქმანჩაის ზავით]]).
ადასტურებდაადრიანოპოლის თავისუფალიხელშეკრულება ვაჭრობის უფლებასადასტურებდა თურქეთის მთელ ტერიტორიაზე რუსეთის ქვეშევრდომთათვის თავისუფალი ვაჭრობის უფლებას , რუსეთის ქვეშევრდომები თურქეთის ტერიტორიაზე სარგებლობდნენ სასამართლო იმუნიტეტით. ასევე თურქეთი უზრუნველყოფდა რუსეთისა და უცხოური სავაჭრო გემების თავისუფალ გასვლას [[ბოსფორი|ბოსფორსა]]სა და [[დარდანელიდარდანელის სრუტე|დარდანელშიდარდანელის]] სრუტეებში. თურქეთმა აიღო ვალდებულება 18 თვის განმავლობაში კონტრიბუციის ვალდებულება აიღო (1,5 მილ. ჰოლანდიური მანეთი (голландских червонцев)).
თურქეთი ეთანხმებოდა [[აკერმანის კონვენცია|1826 წ.წლის აკერმანის კონვენციისკონვენციას]] მიღებას, რითაც იღებდა ვალდებულებას [[სერბეთი]]ს ავტონომიის დაცვისადაცვის ვალდებულებას იღებდა. ცალკე აქტი უზრუნველყოფდა [[დუნაის სამთავროდუნაი]]ებისსპირა სამთავროების – [[მოლდავეთის სამთავრი|მოლდავეთისა]] და [[ვლახეთის სამთავრო|ვლახეთის (ვალახიის)]] ავტონომიას. აკერმანის კონვენციის მიხედვით, ასევე დგინდებოდა ამ სამთავროების მთავრების სამუდამო (სიკვდილამდე) მმართველობა. საჭირო რეფორმების გატარებამდე იქ რჩებოდნენ რუსეთის ჯარები. თურქეთი ასევე დასთანხმდადათანხმდა [[ლონდონის კონვენცია (1827)|1827 წლის ლონდონის კონვენციას]] - [[საბერძნეთი]]ს ავტოომიისავტონომიის მინიჭების შესახებ .
