ბაგრატ IV (იმერეთის მეფე): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 29:
}}
 
'''ბაგრატ IV''' (გ. [[1681]]), [[იმერეთის სამეფო|იმერეთის]] მეფე ([[1660]]-[[1661]], [[1663]]-[[1668]], [[1669]]-[[1678]], [[1679]]-[[1681]]), [[ალექსანდრე III|ალექსანდრე III-ის]] ძე.
'''ბაგრატ IV''' (გ. [[1681]]), [[იმერეთის სამეფო|იმერეთის]] მეფე ([[1660]]-[[1661]], [[1663]]-[[1668]], [[1669]]-[[1678]], [[1679]]-[[1681]]), [[ალექსანდრე III|ალექსანდრე III-ის]] ძე. ახალგაზრდობაში დააბრმავა დედინაცვალმა [[დარეჯანი (ზურაბ არაგვის ერისთავის მეუღლე)|დედოფალმა დარეჯანმა]]. ბაგრატ IV-ის მერყევმა პოლიტიკამ ხელი შეუწყო ფეოდალურ შინაომების გაღრმავებას, გაძლიერდა იმერელ ფეოდალთა და გურია-სამეგრელოს მთავართა თვითნებობა, გახშირდა „ტყვის სყიდვა“. ბაგრატ IV-ს სამჯერ ჩამოართვეს მეფობა. მეფობის პერიოდშიც მას ფაქტობრივად მხოლოდ სამეფო დომენი ემორჩილებოდა. სახლთუხუცესმა [[სეხნია ჩხეიძე]]მ ქუთაისის ციხე ორჯერ ([[1666]], [[1668]]) გადასცა ოამალებს. ბაგრატ IV-მ შეძლო მისი დაბრუნება, მაგრამ [[1674]] იძულებული გახდა თვითონ გადაეცა ის ოსმალებისათვის.
 
[[ალექსანდრე III]]-ს გადაცვალების შემდეგ ([[1660]], [[4 მარტი]]), ბაგრატის დედინაცვალმა [[დარეჯანი (ზურაბ არაგვის ერისთავის მეუღლე) |დარეჯანმა]], რომელიც ქვეყნის ფაქტიური გამგებელი იყო, ბაგრატს ცოლად შერთო თავისი ძმის, [[თეიმურაზ I]]–ს ვაჟის, დავითის ასული ქეთევანი. მაგრამ, სულ რამდენიმე თვეში, მისივე ბრძანებით, ბაგრატი დააბრმავეს და ტახტიდან გადააყენეს, თვითონ დარეჯანი კი [[ვახტანგ ბაგრატიონი (ჭუჭუნიაშვილი) |ვახტანგ ბაგრატიონს]], ზედწოდებით ჭუჭუნიაშვილს მისთხოვდა. ვახტანგი მეფედ გამოაცხადეს.
 
ბაგრატის მომხრეებმა დახმარებისთვის ახალციხის ფაშას, ასლანს მიმართეს, რომელსაც დადიან–გურიელიც მიემხრნენ და იმერეთში ჯარით შემოვიდნენ; დარეჯანი, ვახტანგი და ქეთევანი შეიპყრეს. ვახტანგს თვალები დასთხარეს და ახალციხეში წაიყვანეს, იქიდან კი ოლთისში გაამგზავრეს.
 
'''ბაგრატ IV''' (გ. [[1681]]), [[იმერეთის სამეფო|იმერეთის]] მეფე ([[1660]]-[[1661]], [[1663]]-[[1668]], [[1669]]-[[1678]], [[1679]]-[[1681]]), [[ალექსანდრე III|ალექსანდრე III-ის]] ძე. ახალგაზრდობაში დააბრმავა დედინაცვალმა [[დარეჯანი (ზურაბ არაგვის ერისთავის მეუღლე)|დედოფალმა დარეჯანმა]]. ბაგრატ IV-ის მერყევმა პოლიტიკამ ხელი შეუწყო ფეოდალურ შინაომების გაღრმავებას, გაძლიერდა იმერელ ფეოდალთა და გურია-სამეგრელოს მთავართა თვითნებობა, გახშირდა „ტყვის სყიდვა“. ბაგრატ IV-ს სამჯერ ჩამოართვეს მეფობა. მეფობის პერიოდშიც მას ფაქტობრივად მხოლოდ სამეფო დომენი ემორჩილებოდა. სახლთუხუცესმა [[სეხნია ჩხეიძე]]მ ქუთაისის ციხე ორჯერ ([[1666]], [[1668]]) გადასცა ოამალებს. ბაგრატ IV-მ შეძლო მისი დაბრუნება, მაგრამ [[1674]] იძულებული გახდა თვითონ გადაეცა ის ოსმალებისათვის.
 
{{დაიწყე ყუთი}}