'''დავით II''' (გ. [[ნოემბერი]], [[1795]]), [[იმერეთის სამეფო|იმერეთის]] მეფე [[1784]]-[[1789]] წლებში, [[გიორგი VII (იმერეთის მეფე)|გიორგი VII-ისს ძე]], [[სოლომონ I|სოლომონ I-ისს]] ბიძაშვილი. ტახტზე ავიდა მსხვილი ფეოდალებისა და [[კაცია II დადიანი|კაცია II დადიანის]] მხარდაჭერით. ამავე დროს ტახტზე პრეტენზიას აცხადებდა სოლომონ I-ის ძმისშვილი [[სოლომონ II|დავით არჩილის ძე]] (შემდეგში სოლომონ II), რომელიც სოლომონ I-ს ტახტის მემკვიდრედ ჰყავდა გამოცხადებული. [[1784]] დავით II-მ რუსეთში ელჩები გაგზავნა და იმპერატორს ქვეშევრდომობა სთხოვა. ამით უკმაყოფილო თავადები ([[პაპუნა წერეთელი]], [[ბერი წულუკიძე |ბერი წულიკიძე]] და სხვები) დავით არჩილის ძეს დაუკავშირდნენ და მისი გამეფება მოინდომეს. დავით II-მ მოწინააღმდეგე თავადები გადააყენა და მათ ადგილზე თავისი ერთგულნი დააწინაურა. ამით ურთიერთობა მათ შორის უფრო გამწვავდა. მოწინააღმდეგე თავადთა პოზიცია გაძლიერდა [[1788]]-იდან, როცა მათ [[სამეგრელოს (ოდიშის) სამთავრო |ოდიშის]] ახალი მთავარი [[გრიგოლ დადიანიცდადიანი]]ც შეუერთდა. დადიანმა პოლიტიკური მიზნით დავით არჩილის ძე თავის დაზე, [[მარიამ დედოფალი (იმერეთი) |მარიამზე]] დააქორწინა. [[მათხოჯის ბრძოლა 1789|მათხოჯის ბრძოლაში (1789)]] დავით II დამარცხდა და [[ახალციხის საფაშოშისაფაშო]]ში გაიქცა, დავით არჩილის ძე კი მეფედ გამოაცხადეს [[სოლომონ II]]-ის სახელით. [[1790]] დავით II ახალციხის საფაშოს ჯარით იმერეთში შეიჭრა და მოახერხა ტახტის ძალზე მცირე ხნით დაბრუნება. სოლომონმა იმავე წლის დამლევს დაიბრუნა ტახტი. შემდეგში დავით II [[ერეკლე II|ერეკლე II-ის]] შუამდგომლობით იმერეთში დაბრუნდა, საუფლისწულო მამული მიიღო და ერთხანს იქ ცხოვრობდა. [[1792]] და [[1794]] წლებში მომხრე დიდებულთა დახმარებით იგი კვლავ შეეცადა ტახტის დაბრუნებას, მაგრამ დამარცხადა და ისევ ახალციხის საფაშოში გადაიხვეწა, სადაც გარდაიცვალა.
