ტარასი (კონსტანტინოპოლის პატრიარქი): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''წმიდა ტარასი''' ({{lang-el|Ταράσιος}}; დ. დაახლ.. [[730]] - გ. [[25 თებერვალი]] [[806]]) - [[კონსტანტინოპოლის პატრიარქები|კონსტანტინოპოლის პატრიარქი]] [[784]]-[[806]] წწ. წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით [[25 თებერვალი]], ახალი სტილით - [[9 მარტი]].

==ცხოვრება==

იგი დიდგვაროვანთა ოჯახის ჩამომავალი იყო. დაიბადა და აღიზარდა კონსტანტინეპოლში, განათლებაც იქვე მიიღო. ღრმად განსწავლული ჭაბუკი მალე დაწინაურდა [[კონსტანტინე VI (ბიზანტია)|კონსტანტინე VI პორფიროგენეტის]] ([[780]]-[[797]]) და მისი დედის, დედოფალ [[ირინე ათენელი|ირინეს]] (797-803, ხს. 7 აგვისტოს) კარზე და სენატორის ხარისხს მიაღწია. იმ ხანებში ეკლესიურ ცხოვრებას აშფოთებდა ხატმებრძოლთა ერესი. [[პავლე IV (კონსტანტინოპოლის პატრიარქი)|წმიდა პატრიარქი პავლე]] ([[780]]-[[784]]: ხს. 30 აგვისტოს) მწვალებლებს არ თანაუგრძნობდა, მაგრამ მერყევი ხასიათის გამო მათ წინააღმდეგ გადამჭრელი ზომების მიღებასაც ვერ ახერხებდა, ამიტომ ნებით გადადგა ტახტიდან, მონასტერს მიაშურა და სქემა შეიმოსა. როცა ყოფილი პატრიარქი დედოფალმა ელენემ მოინახულა ძესთან ერთად, პავლემ განაცხადა, ჩემი ერთადერთი ღირსეული მემკვიდრე ტარასიაო. ტარასი, იმ დროს ჯერ კიდევ ერისკაცი, დიდხანს უარობდა, რადგან ასეთი მაღალი ხარისხისთვის თავი უღირსად მიაჩნდა, მაგრამ ბოლოს დაჰყვა მვედრებელთა ნებას ერთი პირობით – ხატმბრძოლობის ერესის დასაგმობად მსოფლიო კრება უნდა მოწვეულიყო. წმიდანმა მოკლე ხანში გაიარა იერარქიის ყველა საფეხური და [[784]] წელს პატრიარქის ტახტზე აღსაყდრდა. [[787]] წელს ტარასის თავმჯდომარეობით ქ. ნიკეაში გაიმართა VII მსოფლიო კრება, რომელსაც 367 ეპისკოპოსი ესწრებოდა. კრების მამებმა დაამტკიცეს წმიდა ხატების თაყვანისცემის წესი. ის მღვდელმთავრები, რომლებმაც მოინანიეს ხატმბრძოლობა, ეკლესიამ კვლავ მიიღო თავის წიაღში.