ქრისტიანული დემოკრატია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1:
'''ქრისტიანული დემოკრატია''' - [[ეკლესია|ეკლესიისგან]] ავტონომიური [[პოლიტიკური მოძრაობა]], რომელიც გამოდის პოლიტიკურ არენაზე სოციალური და [[ეკონომიკა|ეკონომიკური]] პრობლემების გადაჭრის დაპირებით, [[ქრისტიანობა|ქრისტიანული]] პრინციპების დაცვით.
 
ევროპაში ქრისტიან -დემოკრატიული მოძრაობის იდეოლოგი იყო [[კათოლიციზმი|კათოლიკური ეკლესია]], თუმცა მართლმადიდებლურ ქვეყნებში მოძრაობა შესაბამისად [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებლურ]] დოგმატებს იცავს. მოძრაობის ძირითადი მიზანიმიზანია იყო ქრისტიანული მოსახლეობის, მისი იდენტურობის დაცვა და თანამედროვე [[საზოგადოება]]ში ადგილის დაკავება. თავდაპირველი დოქტრინის თანახმად ქრისტიანული დემოკრატია მოუწოდებდა [[ჰარმონია|ჰარმონიისკენ]] ურთიერთდახმარებასა და [[სამართლიანობა]]ს შორის. მომავალში იდეოლოგიას დაემატა რამდენიმე სხვა კონცეპციაცკონცეფციაც - [[სუბსიდიარობა]], [[პერსონალიზმი]], [[სოლიდარიზმი]], [[პოპულარიზმი]] და სოციალურად ორიენტირებული საბაზრო ეკონომიკა.
 
[[მმო|მეორე მსოფლიო ომის]] შემდგომ პერიოდში მოძრაობამ ითამაშა სერიოზული როლი დასავლეთ [[ევროპა]]ში ლიბელარული დემოკრატიის, როგორც ერთადერთი ლეგიტიმური პოლიტიკური სისტემის ჩამოყალიბებაში. ქრისტიანულ დემოკრატიულმა პარტიებმა შეცვალეს [[ჩილე]]ს, [[იტალია|იტალიისა]], და [[გერმანია|გერმანიის]] და აღმოსავლეთ ევროპის მრავალი ქვეყნის დიქტატორული რეჟიმი. დღეისათვის ქრისტიან -დემოკრატები გამოხატავენ სამრთლებრივისამართლებრივი სახელმწიფოსკენ მისწრაფებას. ქრისტიან -დემოკრატები მიისწრაფებიან სოციალური სახელმწიფოსკენ პიროვნებისა და საზოგადოებრივი ორგანიზაციების შენახვის პირობით. პოლიტიკურ სპექტრში მიისწრაფიან ცენტრიზმისკენ.
 
== წყაროები ==
ხაზი 9:
* [http://www.religare.ru/article48449.htm ნ.ბონდარენკო, მართლმადიდებლური დემოკრატია. ადგილობრივი მართლმადიდებლური საზოგადოების ჩამოყალიბება როგორც სუვერენული დემოკრატიის ასპექტი. // ადამიანი და კანონი. 2007, № 10.]
* იოანე პავლე II. [[Centesimus Annus]] = მეასე წელი. ვატიაკნი, 1991 წელი.
 
 
{{პოლიტიკური იდეოლოგიები}}